Skip to main content
x

نام علمی :

Ixiolirion tataricum (Pall.) Herb.

نام فارسی :

خیارک

خانواده :

Amaryllidaceae

نام عربی :

2n :  

Ch:36

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

کوهستان

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

101

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياه چند ساله علفی که تا ارتفاع به ندرت 10 و معمولا 20 تا 80 سانتیمتری رشد می کنند. ساقه منفرد برگدار و بدون انشعاب می باشد. پياز تخم مرغي شکل به قطر 1 تا 7/1 سانتيمتر. برگها به تعداد 5 تا 8 تا و به ندرت 4 تايي که به طول 14 تا 30 سانتيمتر، و عرض 1 تا 8 ميليمتر، کم و بيش ناوداني است. حاشيه برگ ها زبر تا مژکدار، و يا گاهي کم و بيش صاف. گل ها 2 تا 8 تايي در گل آذین چتری و 1 تا 4 تايي در گل آذین خوشه تشکیل می شود. گل ها آبي مايل به بنفش يا گاهي مايل به ارغواني هستند. برگه ها متعدد، با حاشيه غشايي و نوک بلند و باريک. دمگل ها نا برابر از 1 تا 5/6 سانتيمتر. گلپوش با قطعات مشابه، منظم، در قاعده به هم پیوسته و قیفی شکل با لوله کوتاه. قطعات گلپوش برابر به طول 2 تا 5/4 سانتيمتر و عرض 3 تا 7 ميليمتر، در وسط داراي سه رگ تيره و برجسته، واژ تخم مرغي تا واژنيزه اي. پرچم ها 6 تا در دو حلقه، بساک ها به طول 5/1 تا 7 ميليمتر، بيضوي تخم مرغي کم و بيش پهن و کوچک تا بيضوي خطي باريک؛ ميله ها نابرابر و چسبیده به گلپوش، به طول 1 تا 2 ميليمتر، به رنگ آبي مایل به بنفش. خامه نخي، آبي مایل به بنفش، در ابتدا کوتاهتر از پرچم ها و به تدريج هنگام رسيدن برابر يا بلندتر؛ کلاله ها با سه لوب کوچک. تخمدان زیرین و سه خانه ای. کپسول به طول 5/1 تا 2/2 سانتيمتر، شیاردار، بيضوي تا گرزي، در قاعده باريکتر؛ دانه ها زياد، 5 ميليمتري. قهوه اي تيره تا سياه، تخم مرغي تا بيضوي. اين گونه در مراتع و جنگل هاي زاگرس و رويش هاي ايران و توراني بوفور سبز مي كند و مورد استفاده دام اهلي و حيات وحش قرار مي گيرد. گل هاي زيباي اين گونه در بهار جلوه خاص دارد و جزو علف هاي هرز مزارع نيز در اراضي زراعي سبز مي كند. گیاه داروئی است که از کلیه اندام های آن برای این منظور در طب سنتی استفاده می گرد و در روغن های عصاره ای آن 35 ترکیب موثره نیز گزارش شده است.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گرگان، آذربایجان، کردستان، مازندران، همدان، کرمانشاه، اصفهان، یزد، یاسوج، هرمزگان، بوشهر، خوزستان، کرمان، بلوچستان، خراسان، تهران، سمنان

 پراکندگی جغرافیایی :

عراق، ایران، افغانستان، جمهوری آذربایجان، ترکمنستان، پاکستان، مصر، فلسطین، سوریه، اردن، صحرای سینا، عربستان، کویت، لبنان، ترکیه، قفقاز، ارمنستان، سیبری.
Ixiolirion tataricum (Pall.) Herb.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Ixiolirion tataricum (Pall.) Herb.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

قهرمان، ا. فلور رنگی ایران. Ixiolirion tataricum. عکس شماره 1056
مظهری، ن. 1383. فلور ایران. تیره خیارک Ixioliriaceae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور شماره 46. صفحه 4.
Rechinger, K.H. 1970. Flora Iranica. Amaryllidaceae. No. 67. P. 2.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی