این گونه از پیاز سبز می کند که پياز قطری در حدود 2/5 تا 5 سانتی متر می رسد که با پوسته فلسی نازک تیره رنگی پوشیده شده است. ساقه بدون برگ آن تا ارتفاع 120 سانتی متری رشد می کند که محور گل دهنده است و در انتهای آن گل آذین درشت و کروی شکل تشکیل می گردد. دارای 4 تا 5 و به ندرت تا 6 برگ قاعده ای است که رنگ سبز تا سبز مایل به خاکستری پهن که در حاشيه مژکدار می باشد. گل ها در یک گل آذین چتر کروي با دمگل های مساوی تشکیل می گردند که 3/5 تا 5 سانتی متر طول دارند. قطر چترها از 8 تا 12 سانتی متر می رسد. با مشابهت کامل به گل های همین جنس، که زنگی شکل هستند. تخمدان فوقانی با 6 قطعه گلپوش که سه تا بیرونی و سه تا درونی است. گلپوش ها ستاره ای شکل و ارغواني رنگ هستند که به ندرت سفید نیز تشکیل می گردد، گلپوش های داخلی گلبرگ بوده و 8 تا 9 میلی متر طول دارد که تقريباً خطي با نوک گرد می باشد و گلپوش های خارجی کاسبرگ محسوب می گردند. ميله پرچم 6 تا 7 میلی متري و پرچم 2 میلی متر است. طول خامه 3 تا 4 میلی متر، کپسول به قطر 5 تا 8 میلی متر، کروي شکل است. اين گونه در منطقه موته در سطح کرت هاي کوچک منازل کشت می شود که بنه های آنرا جمع آوری و پس از خشک کردن آسیاب می نمایند و یا با کوبیدن به قطعات کوچک تبدیل می کنند. محصول آرد شده و یا خرد شده را با ماست مخلوط کرده و استفاده می کنند. همچنین در درست کردن ترشی ماده اولیه شناخته شده در تولیدات خانگی و صنایع غذائی است. به صحبت محلی ها، به مقدار کم در ارتفاعات منطقه موته به طور طبيعي سبز مي شد که امروزه ناياب شده است. جزو گياهان خوراکی و دارويي سنتی و نوین محسوب می شود. بررسی ها نشان دهنده وجود مواد میکروب کش در این پیاز است. موادی چون انواع آمینواسیدها و ترکیبات کاتیونی که روی باکتری های گرم مثیت و گرم منفی، پروتوزوئرها، مخمرها و قارچ ها تأثیرگذار است و رشد آنها را کنترل می کنند. همچنین مواد آنتی اکسیدان مستخرج از آن برای بیماری های کبدی ناشی از دیابت نیز مواد مؤثره دارد. برای پیاز این گونه خواص داروئی زیادی را تعریف می نمایند که در طب سنتی و مدرن به آنها پرداخته اند. اثر درمان سرماخوردگی و آنفلوانزا و نیز رفع سرفه تجویز می کنند که این درمان در اکثر رفرانس های خارجی بیان شده است.