Skip to main content
x

نام علمی :

Antirrhinum orontium L.

نام فارسی :

گل کله بره، گل میمون وحشی

خانواده :

Scrophulariaceae

نام عربی :

سیسم

2n :  

نام انگلیسی :

Calf's-snout, Lesser snapdragon

نام فرانسوی :

Muflier orontium, Small snapdragon, Tete de mort

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای
دارویی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
گچی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

210

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياه يک ساله، علفي، ساقه تا ارتفاع 10 تا 60 سانتیمتر رشد می کند. ساقه افراشته که انشعاب جانبی تولید نمی کند و تمام گياه پوشيده از کرک های غده ای کوتاه و کرک غیر غده ای است. برگ ها ساقه ای متناوب خطي يا نیزه ای باريک با نوک تیز ولی برگ هاي پایين ساقه متقابل هستند. برگه ها برگي شکل. گل آذين خوشه ای و گل ها به طور منفرد بر روی آن قرار می گیرند که دمگل 0/5 تا 2 میلیمتر طول دارد. بعد از لقاح و تشکیل میوه، دمگل هم کمی بلندتر می گردد که در حالت میوه دهی 2 تا 3 میلیمتر طول پیدا می کند. کاسه دارای لوب های خطي و نوک تيز می باشند. لوب های کاسه حاشیه غشایی دارند. کاسه دو لوب شکمی ‌و پشتی که لوب شکمي به طول 7 تا 16 میلیمتر؛ لوب پشتي به طول 6 تا 11 میلیمتر می گردد. جام گل به طول 7 تا 11/5 میلیمتر و به رنگ صورتي مايل به سفيد است و مهميز ندارد. سطح خارجي جام بدون کرک می باشد. عرض دهانه لوله جام 2 تا 3 میلیمتر و لبه شکمی 3 تا 5 میلیمتر طول و لبه پشتی جام 3/5 تا 5/5 میلیمتر طول هستند. سطح داخلی جام دارای زگیل های کمتر از  0/5 میلیمتری است. کپسول تخم مرغي شکل و به طول 8 تا 9 میلیمتر و عرض 3 تا 6 میلیمتر، کپسول منقاری 3 تا 5 میلیمتر طول دارد. دانه بيضوي شکل با رگه های شعاعی کوتاه در حاشیه بذر. رویشگاه این گونه روی صخره های سنگی و آهکی می باشد. این گونه بومی اراضی دست خورده‌ی اروپا است. همچنین به عنوان یک علف هرز در سایر نقاط جهان از جمله شمال امریکا دیده می شود. علاوه بر اینکه شاخه های این گیاه را برای استفاده زینتی از گل های آن قطع می کنند از بذر‌های آن در روسیه روغن خوراکی استخراج می گردد و از برگ و گل های آن به عنوان داروی ضد آماس استفاده می شود.

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Antirrhinum orontium - Scrophulariaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

اصفهان، بختياري، آذربايجان، فارس، همدان، لرستان، كرمانشاه

 پراکندگی جغرافیایی :

منطقه دریای سیاه، اروپای  مرکزی تا جنوبی، منطقه مدیترانه هندوستان، هیمالیا، ایران، افغانستان، پاکستان، عراق، اردن، لبنان، فلسطین، شبه جزیره عربستان، شمال آفریقا.

 گونه

 :

Antirrhinum orontium L.

پراکندگی ایران

Antirrhinum orontium - Scrophulariaceae

پراکندگی موته

Antirrhinum orontium - Scrophulariaceae

منابع :   

Boissier, E. 1879. Flora Orientalis. Vol IV. P. 383.
Schisschkin, B.K., Bobrov, E.G. 1997. Flora of the USSR. English translated. Vol. XXII. P. 226.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی