درختچه ای خزان کننده و راست قامت است، که تا ارتفاع 2 متر رشد می کند و در شرایط خیلی خوب تا 4 متر ارتفاع هم پیدا می نماید. گیاه مقاومت به سرمای خوب دارد. جزو گونه های تثبیت کننده ازت در زمین است. هرمافرودیت می باشد ولی لقاح با حشرات انجام می گیرد. شاخه هاي جوان پوشيده از کرک هاي غده ای و پایک دار هستند. گوشوارک ها دلتايي، با طول تا 3 میلی متر دارد. برگ ها متناوب، دو بار شانه ای مرکب که تا 30 سانتی متر طول پیدا می کند، تعداد شانه ها 3 تا 10 جفت که در هر جفت 6 تا 10 جفت برگچه، طول هر برگچه 5 تا 7 و عرض 2 تا 2/5 میلی متر می باشد. در لبه برگچه ها و سطح تحتاني آن يک رديف غده هاي سياه رنگ وجود دارد. گل آذين خوشه 10 سانتی متری در انتهاي شاخه ها با گل های زرد رنگ با عرض حدود 5 سانتی متر و با میله های پرچم قرمز رنگ به طول 7 تا 13 سانتی متر قرار دارند. گل ها بدون کرک اند. نيام به طول 6 تا 9 سانتی متر، داسي شکل، چرمي و پوشیده از کرک های غده دار کوتاه می باشند. این گونه بومی آمریکای جنوبی به خصوص اروگوئه، آرژانتین و شیلی است و به ایران وارد شده و در پارک سازی استفاده می شود. در پارک های مناطق مختلف کشور می کارند که در منطقه ایران و توران و نیز در ناحیه رویشی خلیج و عمان باید آبیاری گردد. در ناحیه رویشی خزری عملکرد خوب بدن آبیاری دارد. در منطقه در پارک ها، بلوارها و کنار خیابان کشت می گردد. رویشگاه این گونه در شیلی مناطق خشکی است که گاهی حداکثر 100 میلی متر بارندگی در سال دریافت می کند. پس این گونه نسبتا مقاوم به کم آبی است و به همین دلیل هم در مناطق خشک دنیا به عنوان گیاه زینتی زیاد کشت می کنند. گفته می شود ریشه این گیاه خواص دارویی دارد. بذر و میوه نیام سبز رنگ بسیار سمی بوده و دستگاه گوارش را خراشیده و ملتهب می نماید که علائم مسمومیت همراه با استفراغ و دردهای ناحیه شکمی است. بذر را برای مبارزه با تومورهای تشکیل شده در بدن توصیه انموده اند. هیچ اندامی از آن برای خوراکی بودن توصیف نشده است. جزو گونه های تثبیت کننده ازت در خاک است. در منطقه آمازون و نواحی که گیاه بومی آنجا است، به عنوان تب بر، مسکن و درمان سرفه استفاده می کنند.