گياه چندساله که ساقه ها تا ارتفاع 40 تا 70 سانتيمتری رشد می کنند. ساقه ها قاعده چوبي شونده دارند. محور برگهاي قاعده اي پشمالو بوده ولی محور ساير برگ نقاط ساقه بي كرك هستند. ساقه ها از قاعده منشعب می گردند و شاخه های تولید شده يك گل آذین كپه ای انتهائی دارند. برگهاي قاعده اي در زمان گل دهي پژمرده شده و زود ريزش می کنند. برگ ها كرك های نمدي و خاكستري رنگ دارند. برگ ها دمبرگدار، نيزه اي پهن يا لوزوي يا در بخشي ربابي شكل بوده و قطعات جانبي 1تا 2 تائي، با پهنك يا قطعه انتهايي بطرف رأس غضروفي – دندانك دار، می باشند. برگهاي ساقه اي به عرض 2 تا 3 ميليمتری، با سطح بي كرك و لبه هاي تا حدودي پشمالوي تنك، نوك تيز، خطي – نيزه اي يا خطي. برگهاي فوقاني خطي – نخي شكل هستند. گل آذین در این گونه كپه ای منفرد است. گريبان به ارتفاع 13 تا 16 و به عرض 5 تا 12 ميليمتر بوده و شکل مستطيلي يا استوانه اي دارند. برگه هاي گريباني چندين رديفي است که چرمي مانند می باشند. زايده هاي پوشاننده بخش اعظم ناخنك برگه هاي فوقاني، غشايي بوده و شکل نيمه هلالي يا نيمه دايره اي دارند. برگه ها 2 تا 3 ميليمتر ارتفاع داشته، ممتد، كامل يا دندانك دار و اغلب پاره پاره می باشند. زايده برگه هاي داخلي گرد و قهوه اي رنگ می گردند. گلها شيري رنگ، كناري ها بدشواري لوله اي – زبانكي، با بريدگيهايي خطي – نخي شكل می باشند. پرچم هاي عقيم شکل متفاوت داشته و کاملا مشخص می باشند. فندقه ها به طول 6 تا 7 ميليمتر، قويا فشرده و قهوه اي رنگ هستند. كاكل به طول 7 تا 9 ميليمتر، زبر، قهوه اي، با تارهاي در رديف داخلي به طول 3 تا 5 ميليمتر، فلسي شكل. این گونه بومی ایران بوده و اندمیک این کشور است که نمونه تيپ از منطقه کرج، کوه جاروب نزديک مردآباد، توسط Gauba گیاه شناس معروف جمع آوری شده است. در منطقه نیز این گونه به صورت پراکنده مشاهده گردید و هرگز جامعه ای از آن دیده نشد.
