گیاه علفي، دوساله یا چند ساله با شاخه های چوبی شونده و شاخه هاي راست متعدد که تا ارتفاع 20 تا 100 سانتی متر رشد می کند. ساقه در موقع گلدادن گاهی کرکدار. کرک ها بلند ريش مانند و تقريباً متراکم. برگ های طوقه ای در زمان گلدهی غالباً پژمرده می گردند که مستطيلي تا واژتخم مرغي، با حاشیه سينوسي و دندانه های پهن تا لوب دار دارند که در سطح تحتاني کرک هاي ساده و طويل متراکم دارد. برگ های طوقه ای 10 تا 30 سانتی متر طول و 2 تا 6 سانتی متر عرض دارند. برگ های شاخه ای کوچکتر هستند و در حد چند سانتی متر طول دارند. برگ های همراه گل ها و گل آذين غالباً بسيار کوچک شده، و يا وجود ندارد. گل آذین کپه ای با 2 تا 4 سانتی متر قطر با گل های آبی رنگ و به ندرت سفید. دمگل آذین ها افراشته و نازک. کپه استوانه ای، به طرف انتها باريک شونده. گیاه کم يا پرگل آذین که گل آذین ها به صورت منفرد در انتهاي شاخه ها قرار دارند يا چندتايي که گل آذین های انتهای ساقه بدون دمگل می باشند. گل آذین های محور برگ ها بدون دم گل آذین. برگه هاي بيروني گريبان دو رديفي، در حالت ميوه حداکثر تا نيمه برگه هاي دروني اند، گل ها زبانه ای آبي خوش رنگ، نهنج با کرک هاي ريش کپه بلند يا کوتاه می باشند. جقه سربریده به يک پنجم تا يک دهم طول ميوه کافشه ای مي رسد.  این گیاه در منطقه علف هرز است. ریشه آن برای تولید قهوه، دارو و نیز فیبر خوراکی استفاده می شود. این گونه مرتعی منطقه است و دام از آن استفاده می کند. اندام های آن دارای ترکیباتی است که در داروهای گیاهی کاربرد دارند. اثرات داروئی گیاه عبارتند از: ضد باکتری، صفرا آور، ضد التهاب، ضد نفخ، مقوی قلب، ملین، مدر، افزاینده شیر، کاهنده کلسترول خون، کاهنده قند خون، تب بر، تامین کننده مواد معدنی بدن، رفع یرقان و ... ریشه های جوان همانند هویج مصرف خوراکی دارد. برگ های جوان و سفید شده آن در سالاد مصرف می گردد. رقم اصلاح شده آن "آندیو" است که در سبزیکاری کشت می گردد. این گیاه دو ساله است ولی در سبزیکاری به عنوان گیاه یکساله کشت می کنند. در پائیز ریشه ها را کنده و در خزانه می کارند که روی آنرا با خاک اره می پوشانند. بعد از مدتی جوانه انتهائی با مواد غذائی ذخیره شده در ریشه، رشد می کند ولی چون در زیر خاک اره نور نمی بیند، سفید می شوند. برگ های سفید شده در سالاد مصرف می گردد.