Skip to main content
x

نام علمی :

Crepis kotschyana Boiss.

نام فارسی :

خانواده :

Asteraceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

Crépide fétide

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

صخره ای

 

 

توپوگرافی  :

دره های بسیار باز

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

622

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياه يک ساله علفی که ساقه تا ارتفاع 6 تا 30 سانتیمتر رشد می کند. ساقه راست و يک مجموعه یک کپه‌اي تشکیل می دهد. ساقه اغلب از قاعده چندين بار منشعب شده و پر شاخه می گردد. ساقه با کرک های نمدي خاکستري و کرک های گسترده بلندتر بدون غده يا غده‌‌دار پوشیده است. برگ هاي قاعده ای اندازه‌های متنوع و زیادی‌‌دارد که به شکل‌های نیزه ای يا واژ‌‌نیزه ای با نوک تيز يا نوک کند و حاشیه سينوسي تا دندانه‌اي يا به ندرت به صورت شانه ای تقسیم شده است. دندانه حاشیه برگ رأس غضروفي دارند و با کرک های مختلف از نظر شکل پوشیده شده است. برگ هاي پایين ساقه مشابه برگ های قاعده ساقه هستند. برگ های بالاي ساقه در قاعده گوشک دار يا تقريباً ساقه آغوش بوده و دمبرگ ندارند و شگل آنها واژتخم مرغي- نیزه ای می باشد. برگ ها به تدريج از پایین ساقه به بالا کوچک می شوند. گل آذین کپه‌ای که دمگل آذين 2 تا 7 سانتیمتر طول دارد و به طرف کپه ضخيم‌تر می گردد و با کرک های متنوع پوشیده شده است.تعداد گل در یک کپه 40 تا 100 گل. گريبان به طول 1 تا 1/3 و به عرض 0/8 تا 1 سانتیمتر، با کرک مختلف زرد رنگ که اغلب با موهاي غده‌‌دار مخلوط می شود. برگه های بيروني 1 تا 3 تایي فشرده، توسط فندقه‌هاي کناري در‌بر‌گرفته شده، با پشت زرد و کانال‌هاي اسفنجي، در سطح داخلي به طرف قاعده بدون کرک. نهنج محدب، شانه زنبوري، عريان. جام گل به طول 8 تا 9/5 میلیمتر، زبانک به عرض 4/5 تا 5/5 میلیمتر، لوله به طول 3/5 تا 4 میلیمتر، در بالا همراه با قاعده زبانک کرک دار‌. میوه فندقه کاهي يا زرد رنگ، با رأس باريک شده، کوتاه، فندقه‌هاي مرکزي به طول 7/5 تا 12/5 میلیمتر، دوکي شکل، منتهي به نوکي هم اندازه تا دو برابر کافشه، 10 رگه؛ کاکل سفيد مايل به زرد، 4 تا 6 میلیمتري، دو رديفي و دائمي هستند. یک منبع غذایی مهم برای برخی از پرندگان است، و توسط لارو برخی از گونه های پروانه مورد استفاده قرار می گیرد که برای پرورش آن در آزمایشگاه ها مصرف می گردد. به علاوه شاخه و برگ های پخته شده آن توسط مردم محلی مورد استفاده قرار می گیرد. یک منبع غنی از کستوس، لاکتون و فلاونوئیدها می باشد. از نظر تولید علوفه و خوشخوراکی در کلاس 3 خوشخوراکی قرار دارند.

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Crepis kotschyana - Asteraceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

آذربایجان، سنندج، اصفهان، لرستان، خوزستان، فارس، کرمان،سیستان، تهران

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، ترکمنستان، عراق، افغانستان، پاکستان، سوریه، پامیر، ترکیه.

 گونه

 :

Crepis kotschyana Boiss.

پراکندگی ایران

Crepis kotschyana - Asteraceae

پراکندگی موته

Crepis kotschyana - Asteraceae

منابع :   

Boissier, E. 1875. Flora Orientalis. Vol III. P. 839.
Davis, P.H. 1975. Flora of Turkey. Vol. 5. P. 834.
Rechinger, K.H. 1977. Flora. Iranica, Compositae II-Lactuca. No. 122. P. 325.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی