گياهی علفی و یک ساله است که اغلب 3 تا 4 سانتیمتر ارتفاع دارد ولی ارتفاع آن تا 45 سانتیمتر هم می رسد. ساقه ها ماشوره اي راست، دسته اي و در قاعده خمیده است. سطح ساقه صاف و بدون کرک وگره ها به رنگ قهوه ای تيره می باشد. برگ ها متناوب و متشکل از دو بخش غلاف و پهنک است. غلاف برگ ها در بخش بالایی کم و بیش متورم می باشد. پهنک نيزه اي نوکدار، به رنگ سبز و سرانجام سبز کلمی و به طول حداکثر 15 سانتیمتر و پهنای 2/5 تا 7 میلیمتر است. هر دو سطح پهنک نسبتاً زبر و درسطح فوقاني به طور بسیار پراکنده پوشیده ازکرک هایي سفيد بلند و درقاعده گوشک دارد. گل آذین سنبله انتهایی تخم مرغي- مستطيلي يا مستطيلي شکل، بسيارمتراکم و به طول 4 تا 9 سانتیمتر و پهنای 2 تا 7 میلیمتر می باشد. محور گل آذین بند بند ودر حاشیه و بندها پوشیده از کرک های سفید رنگ کوتاه و مژه مانند است. در هر بند محور گل آذین سه سنبلک قرار می گیرد. بندها در موقع رسیدن به راحتی از هم جدا شده و به همراه سنبلک های روی آن ها می ریزند. سنبلک های جانبی دارای پايک کوتاه، پوشه هاي داخلي خطي- سرنيزه اي و پوشه های بيروني خطي- درفشی می باشند. گلچه های سنبلک های جانبی غالباً پوچ و به ندرت نر هستند. سنبلک های میانی نرماده و بدون پایک می باشند و با احتساب سیخک 8 تا 10 میلیمتر طول دارند. پوشه ها در این سنبلک ها خطی-نیزه ای، در حاشیه دارای کرک های بلند، در سطح پشتی سه رگه و به طول 1/2 تا 2/2 سانتیمتر می باشند. لما یا پوشینه بیرونی پایک دار، غالباً بي کرک، در بالا نسبتاً زبر و منتهي به سيخکی باریک شونده به طول 8 تا 25 میلیمتر است. محور یا پایک سنبلک در بالاتر از پوشه ها و در میان گلچه ها به طول 1 تا 2 میلیمتر امتداد می یابد و ضخیم، زبر و زرد شونده می باشد. این گیاه اگر چه به عنوان یک علوفه با ارزش مطرح نیست، اما تا جوان و تازه است، علوفه صحرایی مفیدی بوده و گوسفندان آن را خوب می خورند ولی بعد از رسیدن گیاه به سن بلوغ، چون زبر و خشن می شود و سیخک های تیز و محکم آن لب و دهان دام را آزار می دهد، مورد چرا قرار نمی گیرد.