Skip to main content
x

نام علمی :

Polygonum paronychioides C.A. Mey. ex Hohen.

نام فارسی :

علف هفت بند

خانواده :

Polygonaceae

نام عربی :

2n :  

MBG:G20

نام انگلیسی :

Black knotweed

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
گچی

 

 

توپوگرافی  :

شیب های تند

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

464

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياهي بوته ای، دارای ریزوم چوبی، ارتفاع گیاه 5 تا 30 سانتیمتر. ساقه ها ضخیم یا باریک، بدون کرک یا گاهی کمی زبر و از قاعده منشعب هستند. انشعابات علفی یا چوبی، بسیار زمخت، اغلب خوابيده بر زمین و سپس افراشته می شوند. این گونه اختلافات زیادی را در اندازه، انشعابات و طول میانگره ها نشان می دهد به گونه ای که در مناطق کوهستانی به فرم پشته ای با شاخه های کوتاه و متراکم و میانگره های بسیار کوتاه و حداکثر به طول 5 میلیمتر دیده می شود. شاخه های جوان کوتاه به طول 2/5 تا 5 سانتیمتر. در محل بندهای ساقه اوکرآ یا دستک قرار می گیرد که حاصل رشده قاعده دمبرگ یا بهم پیوستن گوشواره ها است. اوکرا به رنگ سفید، درخشان و تقریبا شفاف، به شکل نیزه ای تا بیضوی-نیزه ای، تقریبا بدون رگ و در حاشیه به طور نامنظم بریده است. طول اوکرآ در شاخه های جوان بلندتر از میانگره و اغلب بلندتر از برگها و در شاخه های مسن به اندازه نصف طول میانگره است. اوکرآها درانتهای شاخه ها متراکم، نزدیک به هم، هم پوشان و در برگیرنده گل و برگ هستند و به طور ظریف رشته رشته و نخی شکل می شوند. برگها بدون دمبرگ، خطی باریک تا درفشی، به طول 2 تا 10 و گاهی 15 میلیمتر و به پهنای 0/7 تا 1/5 میلیمتر هستند. پهنک برگها در رأس نوک تیز، نوکدار یا با نوک کوتاه، در حاشیه برگشته به پشت، در سطح زیرین دارای یک رگ و در هردو سطح زبر است. گلها اغلب منفرد، محوری و بدون دمگل و در سنبله های متراکم، دو ردیفی و به طول 3 تا 4 سانتیمتر مجتمع می شوند. گلپوش دارای لوله علفی و 8 لوب گلی رنگ است که به جز در گلهای خیلی جوان کوتاهتر از لوله گل هستند. میله پرچمها به سمت قاعده شدیدا پهن می شود و خامه سه تایی است. میوه فندقه مستطیلی شکل، کمی خمیده، نوک تیز، در بخش فوقانی کم و بیش سه وجهی، دارای سطح صاف و براق، به رنگ سیاه و به طول حدود 2 میلیمتر است.گیاه خشک شده شکننده است و شاخه ها و سنبله از محل بندها جدا شده و می ریزند. این گونه در سراشیبی های صخره سنگی و گاهی در مراتع کوهپایه ای سنگلاخی می روید. رویشگاه وسیعی در نیمکره شمالی در قاره های آسیای، اروپا و نیز در افریقا دارد. در ، چین، قزاقستان، قیرقیزستان، پاکستان، تاجکستان، ترکمنستان، ازبکستان، ایران، افغانستان، سوریه، هند، کشمیر، هیمالیا و تقریبا در همه اروپا بجز مناطق قطبی گسترده است. نمونه های خشک شده هرباریومی این گونه به راحتی از محل گره ها خرد شده و شکسته می شوند.

 

 

 

 

نمودار فنولوژی

Polygonum paronychioides - Polygonaceae

وضعیت پراکندگی در ایران  :

آذربايجان، كردستان، تهران، همدان، لرستان، بختياري، اصفهان، خراسان

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، عراق،  پاکستان، افغانستان، پامیر، قفقاز، ترکمنستان.

 گونه

 :

Polygonum paronychioides C.A. Mey. ex Hohen.

پراکندگی ایران

Polygonum paronychioides - Polygonaceae

پراکندگی موته

Polygonum paronychioides - Polygonaceae

منابع :   

Boissier, E. 1879. Flora Orientalis. Vol IV. P. 1040.
Rechinger, K.H. 1968. Flora. Iranica, Polygonaceae. No. 56. P. 71.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی