گیاه علفي چندساله ریزوم دار که همه ساله در بهار ساقه ها از روی ریزوم ها تا ارتفاع 30 تا 120 سانتی متر می رویند. ساقه سبز شیاردار و خط دار است و صاف که با مسن شدن ساقه کرک هه ریزش می کنند. در بخش فوقاني ساقه کرک هاي تارعنکبوتی فشرده دارد. ساقه بال های خادار ندارد. برگ ها بسیار خادار و لوب دار به طول 15 تا 30  و به عرض 2 تا 5 سانتی متر. در پايين برگ ها متراکم، در بخش فوقاني برگ ها تنک و کوچک هستند. ساقه در قسمت بالایی منشعب و شاخه های متعدد تولید می کند که همه انشعابات منتهی به گل آذین. برگ های پايين ساقه و میانی ها در سطح فوقانی بدون کرک يا در سطح تحتاني با کرک هاي پتويي– تارعنکبوتی متراکم، سفيد يا خاکستري. برگ ها مستطيلي نیزه ای يا نیزه ای، با دندانه هاي سينوسي ، با دندانه هاي خادار نا مساوی، خارها زرد کاهي، سخت و محکم، به طول تا 5 میلی متر. برگ ها تقريباً ساقه آغوش و بدون دمبرگ است. برگ های بالاي ساقه به تدريج کوچک شده به طوریکه در بالا بسيار کوچک هستند. کپه در انتهاي ساقه و شاخه ها منفرد يا تقريباً گروهي، تقريباً بدون دم گل آذين يا با دم گل آذين کوتاه. گريبان با کرک هاي تارعنکبوتی بسيار تنک با برگه هاي راست هم پوش، بیرونی ها سه گوشه اي– مستطيلي، به طول 1/5 تا 3 میلی متر، افراشته یا گسترده و ممتد، در بالا با شيار چسبناک و نازک، دروني ها به تدريج بلندتر، جام گل ارغواني کم رنگ به ندرت سفيد با لوب هاي تا قاعده پنج پاره، میله های پرچم بدون کرک يا با کرک هاي پرزدار پراکنده، ميوه فندقه مستطيلي، قهوه ای کم رنگ يا خاکستري، به طول حدود 3 میلی متر می باشد، کاکل سفيد چرک، بعد از گلدهی به هم آمده و تقريباً دو برابر طول فندقه می شود. در منطقه به صورت علف هرز در اطراف مزارع و نیز در اراضی باز و زمین های رها شده می روید. در برخی مناطق هم به صورت غالب مستقر شده و دیگر گونه ها را در بلند مدت خفه کرده است. گیاه است خادار که دام از آن استفاده نمی کند . به همین دلیل همه ساله بذر کرده و دئانه های خود را پراکنده می نماید که به راحتی و بدون خورده شدن به گیاه کامل تبدیل می شوند. گل های این گیاه به وسیله حشرات و به خصوص زنبورعسل به دفعات ملاقات می شود و در تولید عسل مورد استفاده زیاد قرار می گیرد. دانه های آن برای حیات وحش پرنده منبع غذائی مناسبی است.