گياه گندمي يکساله، با ساقه هاي ماشوره اي که تا ارتفاع 50 سانتيمتری رشد می کند. ساقه ها دسته اي، راست يا از قاعده خيزان است. ساقه ها صاف و بدون کرک می باشند. پهنک برگ ها باريک خطی، تخت، نرم، به طول 12 سانتیمتر و به عرض 1 تا 3 میلیمتر، که در سطح فوقاني کرک هاي زبر دارد. در سطح زیرین بدون کرک است. غلاف برگ تا حدودی متورم است. گل آذین سنبله که بدون سيخک 3 تا 7 سانتیمتر طول دارد، سنبله متراکم، قطعات محور گل آذین کوتاه است. گل آذین زرد رنگ و راست، بدون کرک. سنبلچه ها بدون سیخک پوشینه ها 2/5 تا 5/5 سانتیمتر طول دارند و سبز رنگ هستند. پوشه درفشی باریک که در انتها به سیخک باریک، زبر وبلند به طول 2 تا 2/7 سانتیمتر ختم می گردد. پوشینه نیزه ای به طول 0/8 تا 1 میلیمتر که رگه های نا مشخص دارد و به یک سیخک تسمه مانند ختم می گردد که در حاشیه ها خیلی زبر است و به طول 6 تا 10/5 سانتیمتر و عرض آن در بن سیخک 1 میلیمتر می باشد. این گونه جزو علف هرز مزارع و باغات منطقه محسوب می گردد. عملیات زراعی مانند شخم و آبیاری و ... به تکثیر و افزایش جمعیت این گونه و گسترش آن به مراتع کمک می کند. این گونه با داشتن سیخک های متعدد، زیاد مورد توجه دام قرار نمی گیرد و فقط در جوانی که هنوز گل آذین باز نشده دام از آن استفاده می کند، لذا بذر ریزی و تکمیل سیکل بذردهی آن همه ساله انجام می گیرد. با افزایش جمعیت این گیاه در سال های کم باران، جایگزینی با گونه های اصلی مرتعی صورت گرفته و گونه های دائمی اصلی حذف می گردند. این گونه هم جزو گونه های مهاجمی است که در آمریکا به مزارع و مراتع حمله کرده و خسارت های سنگین وارد ساخته است. در بانک بذر خاک برای مدت طولانی زنده می ماند. بذر آن از عمق 8 سانتیمتری خاک به راحتی جوانه زده و خارج می گردد.