این گونه گياه علفی و دو ساله که تا ارتفاع 30 تا 100 سانتی متر رشد می کند. در منطقه این گیاه را در منازل برای مصرف خانگی تولید می کنند و مزارع بزرگ از آن مشاهده نشد. ريشه این گونه راست، دوکي شکل و منشعب می باشد. ساقه گوشه دار، به طور عميق شیاردار، اغلب تو خالي و لوله ای که شاخه هاي کوتاه تولید می کند. برگ ها دمبرگ بلند دارند و هر برگ تقسیمات فرد شانه ای با 3 تا 7 برگچه‌اي دارد. برگچه ها به طول 10 تا 30 و عرض 7 تا 35 میلی متر و دمبرگچه دارند، دمبرگچه ها لوزوي – دلتایی شکل و گاهي گوه ای شکل می باشند. برگ های بالايي ساقه گاهي متقابل و تقریباً بدون پایک، با غلافي کوتاه و لبه‌اي غشايي هستند. گل آذین چتری، تعداد چترها متعدد، کوچک و بیشنر متقابل با برگ ها قرار دارند. دمگل آذين کوتاه يا تقریباً بدون دمگل آذين بوده و برگه و برگک وجود ندارد. تعداد گل هر چترک تا 20 گل است. گلبرگ ها حدود 0/5 میلی متر طول دارند. مريکارپ‌ها طول 1/5 تا 2 و عرض 1 میلی متر رشد می کنند. کرفس یکی از سبزی‌های رایج زراعی و با ارزش است که در مزارع کشور کاشته می شود. این گونه علاوه بر کاربرد داروئی، بیشتر به صورت سبزی خورشتی مصرف می گردد ولی عده ای هم به عنوان سبزی خوردن از آن استفاده می کنند. این سبزی یکی از گیاهان دارویی مهم محسوب می گردد که کاربرد دارویی متنوع دارد و در طب سنتی به آن تاکید گردیده است. آرد دانه های‌این سبزی به صورت قرص و یا برخی به صورت های دارویی دیگر مورد مصرف قرار می دهند. کرفس برای دردهای مفصلی و روماتیسمی، نقرس، تشنج های عصبی، سردرد، کاهش وزن به دلیل بی میلی و سوء تغذیه، اشتها آور و رفع خستگی تجویز یا استفاده می شود. کرفس از طریق مواد شیمیائی خود خواب آور است، مقدارادرار را افزایش می دهد، درد مفاصل را کاهش می دهد، فشار خون را کاهش می دهد، قند خون را کاهش می دهد، جلوگیری از لخته شدن خون و استراحت عضله ها در بدن اثر می کند. در کرفس همچنین فلاونوئیدها وجود دارند که یکی از آنها apigenin می باشد. در آزمایشی عصاره hydroalcoholic برگ کرفس را استخراج نموده و به صورت خوراکی به موش دادند. مطالعات نشان داده، که عصاره هیدروالکلی برگ کرفس تعداد اسپرم را افزایش داد و در شکل و فرم بافت های تستیکول هم هیچ تغییری ایجاد ننموده است.