گیاه چندساله غده دار که ساقه ها تا ارتفاع 90 سانتیمتری رشد می کند. غده ها 2 تا 6 بخشی، با بریدگی های بسیار عمیق. ساقه ضخیم، تقریبا تو پر یا بندرت تو خالی. برگ ها 3 تا 8 عدد، مستطیلی تا نیزه ای، به طول 5 تا 15 یا بندرت تا 25 و عرض 1/5 تا 6/5 سانتیمتر؛ برگ های فوقانی نیزه ای، به مراتب کوتاه تر از برگ های تحتانی و برگه ای شکل است، گسترده در طول ساقه، تقریبا همیشه لکه دار به ندرت بدون لکه، لکه ها قهوه ای تا ارغوانی کم رنگ. گل آذین استوانه ای با گل های فراوان و متراکم، به طول تا 25 سانتیمتر. برگه ها نیزه ای و یا خطی باریک، برگه های پائینی کمی لکه دار، بلندتر از گل ها، گاهی به طول تا 10 سانتیمتر، برگه های فوقانی کوتاه تر و به ندرت طویل تر از گل ها. گل ها تقریبا بزرگ، بنفش ارغوانی تا صورتی. کاسبرگ ها مستطیلی، به طول 2 تا 15 میلیمتر، کاسبرگ میانی به همراه دو گلبرگ جانبی تشکیل کلاه خود نسبتا بازی می دهند، کاسبرگ های جانبی به عقب برگشته، نیزه ای، گاهی در نوک داسی شکل، کمی لکه دار یا بدون لکه. گلبرگ های جانبی کمی کوتاه تر از کاسبرگ ها، مستطیلی و یا تخم مرغی – نیزه ای. لوب اصلی تقریبا مسطح، پوشیده از زگیل های ریز، به ویژه به سمت قاعده، دارای خطوط و یا لکه های تیره، در جلو سه بخشی، به طول 8 تا 13 و عرض 9 تا 15 میلیمتر. لوب های جانبی گرد. لوب میانی بسیار کوچک تر، سه ضلعی، اغلب نوکی کشیده. مهمیز معمولا استوانه ای، پهن، گاهی بسیار باد کرده، افقی، به اندازه تخمدان و یا کمی کوتاه تر، کند، به طول 8 تا 12 و عرض تا 5 میلیمتر. ستون به طول 4 تا 5 میلیمتر. در منابع ذیل که منابع اصلی ایران محسوب می گردند، این گونه فقط از مازندران ذکر گردیده، در حالیکه در این منطقه در محل های مرطوب که آب کافی در دسترس گیاه قرار گیرد، به خوبی رشد می کند که نمونه های آن جمع آوری گردید. رویشگاه این گونه در معرض تعرض به صورت شخم با تراکتور قرار دارد که نیاز به حفاظت و حراست دارد. این گونه در این منطقه جزو گونه های کمیاب بوده و از نظر تنوع زیستی با ارزش می باشد.