Skip to main content
x

نام علمی :

Eryngium noeanum Boiss.

نام فارسی :

خانواده :

Apiaceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دشت
کوهستان

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

372

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه چند ساله و علفی به رنگ سبز مایل به خاکستری است که بعداً سفید روشن می شود. ساقه های آن تا ارتفاع 120 سانتیمتر رشد می کنند. در قسمت انتهای ساقه ها بقایای دمبرگ های خشک شده روی ریشه های عمودی باقی می مانند. ساقه ها بدون کرک و معمولاً منفرد و ضخیم، راست و استوانه ای هستند که پس از رشد سفید می شوند. در بخش فوقانی، شاخه ها پانیکولی بزرگ می باشند. برگ های قاعده ای دمبرگی بلند و کلفت به طول 6 تا 20 سانتیمتر دارند که طول دمبرگ برابر پهنک برگ یا دو برابر آن است. پهنک ها به شکل دایره ایی یا تخم مرغی پهن، به طول 10 تا 20 و عرض 10 تا 15 سانتیمتر می باشند. برگ ها با تقسیمات شانه ای، سه لوبه ای می شوند و یا گاهی دو بار شانه ای هستند. برگ ها حاشیه دندانه ای خاری دارند و محور برگ بدون بال یا کمی بالدار است. برگ های پایینی ساقه دمبرگ کوتاه و پهن دارند و ساقه آغوش می گردند که پهنک آن خیلی کوچک تر از پهنک برگ های قاعده ای می باشد. این برگ ها خشن تر بوده و دندانه های خاردار و نوک تیزی دارند. برگ های بالایی ساقه ها بازهم کوچک تر شده، به طول 5 سانتیمتر، ساقه آغوش، بدون دمبرگ و یا گاهی با دمبرگ کوتاه و خارهای نوک تیز می باشند. گل آذین پانیکول باز و تنک است که در قسمت بالا به رنگ آبی آسمانی بوده و گل ها در کپه های استوانه ای قرار می گیرند. گل ها نرماده و بدون دمگل هستند. برگه های گریبان با اندازه نابرابر، به طول کمتر از 3 سانتیمتر و به تعداد 6 تا 8 عدد می باشند. برگه ها به شکل خطی-درفشی و گاهی نیزه ای باریک هستند که طول آن ها 1/5 برابر قطر کپه های گل آذین بوده و خارک قاعده ای ندارند. برگک ها کامل، به طول 6 تا 7 میلیمتر، درفشی شکل و خشن می باشند. اندازه برگک بلندتر از گل ها است و رگه برجسته آن به نیشی ختم می گردد که هم طول میوه می باشد. کاسه گل دارای دندانه های مستطیلی و نیشدار است. میوه مریکارپ تخم مرغی شکل، به طول تقریباً 5 میلیمتر می باشد که از فلس های غشایی پوشیده شده و فشردگی به پشت دارد. لبه های میوه به طرف قاعده بذر پهن ترمی شوند.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

مازندران،آذربایجان،کردستان،همدان،بختیاری،فارس،خراسان،سمنان،تهران

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران،قفقاز
Eryngium noeanum Boiss.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Eryngium noeanum Boiss.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

مظفریان، و. 1386. فلور ایران. تیره چتریان Umbelliferae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. شماره 54. صفحه 45.
Boissier, E. 1872. Flora Orientalis. Vol 2. P. 824.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی