این گونه درختچه ای تا 3 متر ارتفاع رشد می کند و اگر به صورت یک تنه اصلی پرورش دهنده تا ارتفاع 4 متر هم می رسد. این گونه تقریباً خزان کننده تا دیر خزان و برگ ها‌‌‌یش را در رویشگاه های مناسب از سالی به سال دیگر حفظ کرده و دائم سبز می گردد. شاخه ها‌‌‌ي چند ساله باريک با پوست صاف و خاکستري رنگ اما شاخه ها‌‌‌ی جوان سبز و کرک‌دار که با رشد تغییر رنگ داده و قهوه ای مایل به خاکستری می شود. جوانه‌ها‌‌‌ در این گونه بدون کرک ولی سرشاخه در جواني پوشيده از کرک های کوتاه می باشند که عدسک‌ها‌‌‌ي پراکنده بر روی سرشاخه ها‌‌‌ دیده می شوند. برگ ها‌‌‌ی نسبتاً چرمی و سبز رنگ 2 تا 6 سانتیمتر طول و 8/0 تا 2 سانتیمتر عرض دارند که بيضوي-سرنیزه ای تا تخم مرغی شکل و نوک تيز و بدون کرک ‌دارد که دمبرگ کوتاه آن به طول 1 تا 5 میلیمتر هستند. گل آذين انتهايي آن خوشه مرکب بوده و 3 تا 5 و يا به ندرت تا 7 سانتیمتر طول که پوشيده از کرک های کوتاه است. گل هاسفيد رنگ و معطر هستن ولی ارزش زینتی چندانی ندارد. کاسبرگ ها‌‌‌ به طول 1 میلیمتر که بدون کرک هستند و يا فقط در قسمت بالای گل آذین کرک های مژه‌اي با دندانه کوتاه دیده می شوند. جام گل به طول 4 تا 6 میلیمتر، لوله جام در پایین به هم پیوسته و تقریباً هم طول پهنک جام می باشد. طول پرچم ها‌‌‌ کوتاه تر از جام است. ميوه سیاه رنگ و کروی يا تقریباً تخم مرغي، شکل آن سته که 5 تا 8 میلیمتر قطر دارد. زمان گلدهي خرداد تا تير و زمان رسيدن میوه ها اواخر پاييز است. این گونه بومی ‌جنگل ها‌‌‌ی شمال ایران بوده و در منطقه مورد مطالعه جهت ایجاد چپر در پارک ها‌‌‌ کشت کرده اند برای نگهداشتن گیاه در حد کوتاه یک چپر آنرا باید حداقل سالی 3 تا 4 بار هرس فرم شود. اگر هرس نشود شاخه ها بلند شده و شکل درختچه یا درخت کوچک را بخود می گیرد و به همین علت بزرگ بودن در حیاط منازل کشت نمی شود. نتایج مطالعات نشان می دهد که استفاده سنتی از برگ این درخت به عنوان یک عامل ضد التهابی در علم طب سنتی . طب روز صحیح و مؤثر است. استفاده از برگ های این گیاه در طب سنتی برای درمان فشار خون بالا، ضد التهاب و سرطان تجویز می گردد. این گونه می تواند آلودگی هوا را به خوبی تحمل کرده و در شهرهای آلوده فضای سبز قابل قبول ایجاد نماید. هیچ کدام از اندام های آن استفاده خوراکی ندارد.