Skip to main content
x

نام علمی :

Persica vulgaris Miller.  

نام فارسی :

شفتالو، هلو

خانواده :

Rosaceae

نام عربی :

خوخKhowkh

2n :  

Bo:16

نام انگلیسی :

Peach tree

نام فرانسوی :

Pe’cher

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق اروپایی سیبریایی

 

 

ارزش کاربری :

تغذیه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
ماسه ای

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

زمین زراعی

 

 

شماره شناسه  :

29

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

این گونه درختچه‌اي که با عملیات باغبانی به صورت درختي کوتاه در می‌آیند و حداکثر تا ارتفاع 8 متر و به ندرت تا 10 متر رشد می کند و تاج افشان دارد. پوست تنه اصلی خاکستري تا قهوه ای بوده و شياردار است. شاخه‌های یکساله نازک، بدون کرک، درخشان و سبز رنگ تولید می کند که پس از رشد در سال بعد قرمز تا قهوه ای تيره رنگ در می‌آید عدسک‌هاي متعدد بر روی آنها دیده می شود. برگ ها به طول7 تا 16 و عرض2/5 تا 3/5 سانتیمتر بوده و بيضوي يا سرنیزه ای شکل که با نوک برگ بلند و قاعده گوه ای پهن، حاشیه برگ ها دندانه اره ای يا دندانه اره ای ريز هستند. در برگ هاي جوان تا حدودي کرک پراکنده دیده می شود. دمبرگ حداکثر 2 سانتیمتر طول دارد. گل هادرشت و قبل از برگ ها ظاهر می شوند و منظره زیبایی به درخت می دهند که معمولاً تک و گاهی دو گل با یکدیگر دیده می شوند که 2/5 تا 3/5 سانتیمتر قطر دارند و بدون دمگل می باشند. گلبرگ ها 5 عدد و سفید یا قرمز رنگ. هیپانتیوم کوزه‌ای شکل. کاسبرگ ها به تعداد 5 عدد که در سطح خارجي کرک‌دار می باشند. پرچم ها به تعداد زیاد 20 تا 30 تايي. میوه شفت تقریباً کروی ولی از نظر شکل بسیار متنوع هستند و واریته های مختلف شکل میوه متفاوت و قطر آن از 5 تا 7 سانتیمتر متغییر که سبز کم رنگ تا زرد و در يک طرف رگه های قرمز رنگ دارد. رنگ میوه در واریته های مختلف هم تفاوت زیاد دارند. میوه گوشتي با هسته بسيار سخت که هسته بيضوي يا تقريباً کروي شکل با شيارهاي نامنظم و عمیق بر روی پوست سخت و چوبی آن. در این گیاه هسته در برخی واریته‌ها به فرابر چسبيده . در برخی پس از رسیدن کاملاً جدا می شود که به هلوی هسته جدا معروف است. این گونه به ایران وارد شده و در بیشتر مناطق سردسیری کشت می شود و باغات زیادی از آن ایجاد شده است.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گرگان،اصفهان،سیستان،خراسان،تهران،سمنان

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، افغانستان، پاکستان، به صورت گسترده در اروپا، آسیا، افریقا، آمریکا و استرالیا کشت می شود.
Persica vulgaris Miller.  

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Persica vulgaris Miller.  

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

ثابتی، ح. 1353. جنگل ها، درختان و درختچه های ایران. سازمان تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی. صفحه 507.
خاتم ساز، م. 1371. فلور ایران. تیره گل سرخ Rosaceae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. شماره 6. صفحه 274.
مظفریان، و. 1383. درختان و درختچه های ایران.فرهنگ معاصر. صفحه 732.
Boissier, E. 1872. Flora Orientalis. Vol 2. P. 640.
Rechinger, K.H. 1969. Flora. Iranica, Rosaceae I. No. 66. P. 165.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی