گياهي است گندمي چند ساله و چمنی انبوه که ریشه هایی افشان و تا 30 سانتیمتر ارتفاع دارد. ساقه ها ماشوره اي، راست يا زانودار، بالارونده، صاف و بدون کرک و در قاعده پيازدار هستند. برگ ها متناوب، متشکل از دو بخش غلاف و پهنک و در محل اتصال غلاف به پهنک دارای زائده ای غشایی به نام زبانک یا لیگول می باشند. پهنک برگ ها خطی باریک و به طول 6 سانتیمتر و پهنای 5/1 تا 2 میلیمتر می باشد. پهنک در برگ های قاعده ای متعدد، زبر و مویین و در حاشیه برگشته به داخل و در برگ های ساقه ای تاخورده و کم و بیش زبر است. زبانک به طول حداکثر 5 میلیمتر، دو بخشی و در برگ های پایینی کاملاً نمایان است. گل آذین پانيکول متراکم، مستطيلي يا بيضوي، با شاخه هاي کوتاه می باشد که 2 تا 4 تايي و به پهنای 4 و طول حداکثر 8 سانتیمتر است. سنبلک ها مستطيلي-بيضوي، به رنگ سبز مایل به آبی یا کم و بیش ارغوانی و به طول 7 تا 8 میلیمتر می باشند. هر سنبلک دارای 2 پوشه کم و بیش مساوی و 7 گلچه است. پوشه تحتاني بيضوي، نوک تيز، به طول 3 تا 4 میلیمتر و پوشه فوقاني بيضوي، نوک تيز و پهن به طول 5/4 میلیمتر می باشد. هر گلچه دارای دو پوشینه با نام های پوشینه بیرونی یا لما و پوشینه درونی یا پاله آ است. لما مستطيلي شکل، ناوی، 5 رگه، دارای نوکی کند و رأس شفاف است. رگه های جانبی و ناو لما در نیمه پایینی کرکدار و به ندرت بدون کرک هستند. این گونه بسیار شبیه بهPoa bulbosaL. است اما کالوس یا برجستگی کوچک پای لما در آن بر خلاف Poa bulbosaL. فاقد کرک های پشمالو است. البته برای اطمینان کامل، این خصوصیت باید در هر دو گونه قبل از بروز حالت زنده زایی در سنبلک ها بررسی شود. از نظر شرایط رویشگاهی نیز گونه Poa bulbosa محیط های معتدل و نسبتاً مرطوب را می پسندد و Poa sinaica محیط های نیمه گرمسیری و خشک را تحمل می کند. این گونه به خاطر داشتن شبکه ای از ریشه های افشان، نقش مهمی در حفاظت خاک در مناطق استپی و نیمه بیابانی دارد و اگرچه ارزش علوفه ای آن پایین است اما در مناطق بیابانی چراگاه های زمستانی مناسبی را برای دام ها فراهم می نماید.