درختي دو پایه، خزان کننده و بلند که ريشهها گاهي پاجوش تولید می کنند. پوست تنه برای مدت طولانی صاف و سبز مايل به خاکستري کم رنگ و عدسکها بر روی آن به شکل لوزی اشکالی را ایجاد می کنند. پوست بعد از مدتی از طرف پایین تنه اصلی درخت شروع به تغییر شکل داده و شیاردار و ضخیم و تیره رنگ می گردد. شاخههاي يکساله با کرک های سفید پوشیده است. جوانهها فلسهای نامساوی به رنگ کم و بيش قهوه ای و صمغدار دارند. برگ هاي این گونه به طولهای مختلف از 7 الی 8 سانتیمتری تا 15 تا 20 سانتیمتری به شکل تخم مرغی پهن تا فلبی دیده می شوند که با داشتن حاشیه دندانه ای تا کنگرهای و به ندرت لوب دار مشخص است. دمبرگ بلند به طول 10 تا 15 سانتیمتر، به قاعده گوه ای پهن، گاهي سر بريده يا به ندرت تخم مرغي سينوسي چسبیده با نوک برگ تيز دارد. برگ هاي شاخههاي بالايي بزرگ ولی دمبرگ کوتاه دارند و پهنک کم و بيش 3 تا 5 لوبي نسبتاً عميق دارد. دمگل ها با کرک های بلند در گل آذین دمگربهای نر به طول 5 تا 9 سانتیمتر و قطر حدود 1 سانتیمتر قرار دارند که آویخته از درخت قرار می گیرند. تعداد پرچم در هر گل 10 عدد. گل آذین ماده 15 تا 23 سانتیمتر طول و با محور گل آذین و دمگل کرکدار با کرک های بلند که از درخت به شکل آویخته قرار می گیرند و هر گل ماده دمگل حدود 3 میلیمتری و خامه دو تایی. ميوه کپسول تخم مرغي-مخروطی شکل بدون دم میوه که با دو شکاف باز می شود و حدود 7 دانه 2 میلیمتری را آزاد میسازد. در منطقه طرح این گونه را برای تولید چوب در اطراف مزارع، کنار جویبارها و روستاها کشت کرده اند و گونه بومی جنگل های شمال ایران است. این گونه مناسب کاشت در مناطق خشک نمی باشند، زیرا نیاز آبی زیادی دارد و با وارد شدن تنش خشکی رشد درخت متوقف شده و به دنبال آن آفات و بیماریها به آن حمله کرده و عمر درخت را کاهش می دهند.