Skip to main content
x

نام علمی :

Pulicaria gnaphaloides (Vent.) Boiss.

نام فارسی :

کک کش

خانواده :

Asteraceae

نام عربی :

2n :  

Ch:14

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی
مناطق صحرایی سندی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

شیب های تند

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

88

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه خشبي با ساقه های ايستاده‌ يا بالارونده که تا ارتفاع 20 تا 50 سانتيمتری رشد می کند. ساقه ها چوبي‌ چندتائي و پرشاخه‌، دارای برگ هاي متراكم‌ يا گاهی تنك‌‌. ساقه ها كرك پوش ولی برگ ها و برگه ها کرک های متنوع‌ دارند که متشكل از كرك هاي بلند نازك طويل می باشند. ساقه ها و شاخه ها زيكزاكي، خاكستري‌ رنگ، پشمالو و پوشیده از كرك هاي‌ كم يا زياد غده دار، بدون پايك يا پايك دار، چندين‌ سلولي‌ و رزين دار هستند. ساقه ها در قاعده اغلب‌ پوشيده‌ از كرك هاي پشمالو می باشند، كرك هاي پشمالو سفيد يا خاكستري، پنبه‌ اي-هلوئي‌، که در قاعده به صورت توده اي و فراوان تجمع یافته و ساقه و برگ‌ هاي‌ ساقه اي را گاهي كاملاً مي پوشاند. این کرک ها در بالای ساقه ها کمتر مشاهده می گردند. برگ هاي ساقه اي متعدد، اغلب كوچك‌ يا فلسي شكل‌، مستطيلي و بدون‌ دمبرگ هستند. سراسر سطح فوقاني برگ ها فر دارند و مواج، گوشك‌ دار، نيمه ساقه آغوش‌ می باشند. گل آذین کپه ای و كپه ها كوچك‌ هستند. گريبان كم برگه‌ ولی برگه ها در 2 تا 3 رديف قرار گرفته اند. برگه ها به شکل نيزه اي، به طول 2 تا 4 ميليمتر، كم وبيش هم اندازه . گل هاي كناري زبانكي‌ که تعداد کم تشکیل می گردند. گل هاي مركزي كم وبيش هم اندازه يا كمي بلندتر از گل های کناری می باشند. زبانك ها سه دندانه اي، كمي از گريبان بلندتر. لوب هاي جام‌ گل هاي مركزي عريان يا پوشيده از كرك هاي غده اي كوچك كم يك سلولي رزين دار. فندقه ها به طول 5/1 تا 2 ميليمتر، بدشواري رگه دار که در سراسر طول كركدار هستند. كاكل هاي دروني متشكل‌ از 20 تا 30 تار موي ريش مانند، به طول 3 تا 4 و گاهی تا 5 ميليمتر طول دارند. آشكارا ريشك دار، نسبتاً ضخيم می شوند. این گونه در مناطق خشک و بیابانی به خوبی مستقر شده و با رطوبت کم حجم بوته مناسبی تولید می کند. در برخی از بیابان های اطراف اصفهان و یزد تنها گونه ای است که در روی خاک های سبک شنی دیده می شود. اندام های هوائی معطر هستند و عطر خاص برای شناسائی دارد. گیاه داروئی است که اخیرا زیاد از آن استفاده می نمایند ولی خواص داروئی کاملا شناخته شده ندارد. از روغن های عصاره ای آن 10 ترکیب شیمیائی مختلف استحصال شده که بر روی دو حشره Tribolium castaneum و Callosobruchus maculatus تاثیر حشره کشی شدید دارد.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

آذربایجان، همدان، اصفهان، فارس، کرمان، سیستان، تهران، خراسان

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، عراق، پاکستان، افغانستان، ترکمنستان.
Pulicaria gnaphaloides (Vent.) Boiss.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Pulicaria gnaphaloides (Vent.) Boiss.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

قهرمان، ا. فلور رنگی ایران. Pulicaria gnaphaloides. عکس شماره 1079
Rechinger, K.H. 1980. Flora Iranica. Compositae IV. Inuleae. No. 145. P. 116.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی