Skip to main content
x

نام علمی :

Scrophularia sanguinea Grau.

نام فارسی :

خانواده :

Scrophulariaceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دره
کوهستان

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

447

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياهی چندساله و بدون کرک است که به ارتفاع تقريبي 30 سانتيمتر می باشد. برگ ها متقابل و بدون کرک هستند که به طول 3 تا 4 و عرض 2 تا 2/5 سانتيمتر می باشند. طول دمبرگ آن ها 1 تا 1/5 سانتيمتر است؛ برگ هاي پائيني ساقه به طول 2/5 تا 4/5 سانتيمتر و دارای دمبرگي به طول 3 سانتيمتر می باشند؛ برگ هاي مياني ساقه به طول 4 و عرض 1/5 سانتيمتر و تقريباً بدون دمبرگ هستند. شکل کلي برگ ها نيزه اي، با بريدگي هاي سطحي تا عميق می باشد. گل آذين از نوع خوشه گرزن و بدون برگ است که گرزن ها دارای 1 تا 5 گل و متناوب هستند؛ دمگل آذين به طول حداکثر1/5 سانتیمتر است؛ دمگل هاي فرعي به طول 1 تا 7 ميليمتر می باشند که از غده هاي بسيار پراکنده پوشیده شده اند. برگک ها بدون غده، خطي تا بيضوي شکل، به طول 2 تا 7 و عرض 0/5 تا 2/5 ميليمتر می باشند قطعات کاسبرگ ها مدور، بدون کرک و به طول و عرض 3 ميليمتر هستند که حاشيه مايل به قرمز چين خورده ای به عرض 1 ميليمتر دارند. جام گل به طول تقريبي 1 سانتیمتر است؛ لوله جام کوزه اي شکل و کم رنگ می باشد که لوب های نامساوي دارد؛ لوب بالايي تقريبا دايره اي شکل، به رنگ ارغواني تيره و بسيار بزرگتر از لوب پائيني است که طول تقريبي آن 3 ميليمتر می باشد. پرچم ها به طول تقريبي 6 ميليمتر هستند. ميله هاي پرچم غده هاي زرد رنگ دارند و بساک های آن نیز زرد رنگ هستند. نا پرچمي قاشقي شکل می باشد که در ميانه طول جام قرار گرفته است.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

کرمانشاه،لرستان،تهران،اصفهان

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، عراق.
Scrophularia sanguinea Grau.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Scrophularia sanguinea Grau.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

سعیدی مهرورز، ش.، عطار، ف.، حمدی، س.م.م.، شریف نیا، ف.،اسدی ، م.، یوسف نعنایی، ص.، مهرگان، ا. 1390. فلور ایران. تیره گل میمون Scrophulariaceae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. شماره 68. صفحه 281.
Boissier, E. 1879. Flora Orientalis. Vol IV. P. 413.
Rechinger, K.H. 1981. Flora. Iranica, Scrophulariaceae I. No. 147. P. 275.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی