گياه چند ساله، خشبي،پشته‌اي و 45 تا 70 سانتیمتر ارتفاع دارد. یقه توسط پوششی غیر رشته ای از بقایای دمبرگ ها و غلاف های برگ ها‌ قدیمی در برگرفته می شود. ساقه دارای برگ هاي طوقه ای و ساقه ای متعدد و انشعابات دو شاخه ای کم تعداد است. برگ ها متناوب و شانه ای بخش هستند و دمبرگی بلند و غلافی ضخیم و نمایان دارند. پهنک برگ هاي قاعده ای شانه ای است و محيطي تخم مرغي-مستطيلي دارد. قطعات پهنک تنک بوده و قطعه پایيني دارای دمبرگچه بلند و عميقاً شانه ای بخش است. قطعات انتهايي گوه ای-واژ تخم مرغي تا دایره ای شکل و لوب هایی سه گوشه و پهن با دندانه نوک تیز و داسی دارند. پهنک در برگ هاي بالایي ساقه تقلیل یافته است و تنها غلاف برگ ها دیده می شود. گل آذین چتر مرکب است و چترها انتهايي هستند. هر چتر 7 تا 10 شعاع تقريباً مساوي، بدون کرک یا با کرک های پراکنده که طول آنها در حالت ميوه دار به 40 تا 50 میلیمتر می رسد. برگه های گریبانی در قاعده چترها و برگک های گریبانکی و در قاعده چترک ها وجود دارد. تعداد برگه ها و برگک ها از 5 تا 8 عدد متغیر است و شکلی خطي باريک، با قاعده سه گوشه باريک شونده و لبه ای غشایی و بسیار باریک دارند. چترک ها 12 تا 15 گل دارند و دمگل ها از ميوه رسيده کوتاه ترند. دندانه کاسه به خوبی رشد نیافته اند و کوتاه، مثلثی و نوک تیز هستند.گلبرگ ها سفید رنگ یا مایل به زرد، واژقلبي، نوک چاله دار و با نوک برگشته اند و سطح خارجي آنها پوشیده از کرک است. میوه ها شیزوکارپ و به پشت فشرده می باشند. مریکارپ ها 6/5 تا 7 میلیمتر طول و 3 تا 3/5 میلیمتر پهنا دارند، سطح پشتی آنها بدون کرک يا دارای کرک های پراکنده است و لبه ای متورم و صاف دارند. این گیاه در منطقه ایران و توران رویش دارد و بومی ایران می باشد. در تابستان به گل و میوه می نشیند. تحقیقات نشان می دهد این گیاه دارای عصاره های روغنی می باشد که از آن 32 ترکیب مختلف استخراج کرده اند که از آن جمله می توان به ترپن، لینالول و ساپونین اشاره کرد.