Skip to main content
x

نام علمی :

Setaria viridis (L.) P.Beauv.

نام فارسی :

خانواده :

Poaceae

نام عربی :

ديل الفار ، ذيل الفار

2n :  

Bo:18; Ch:18

نام انگلیسی :

Green Foxtail, Green bristlegrass, Green bristle grass, Pigeongrass wild millet

نام فرانسوی :

Sétaire verte, Sétaire dense, Millet des oiseaux

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی
مناطق اروپایی سیبریایی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

صخره ای

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی
کاشته شده

 

 

شماره شناسه  :

120

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه يک ساله با ساقه های ماشوره ای توخالی که ساقه ها تا ارتفاع حدود 50 سانتيمتر و گاهی تا 1 متر طول هم رشد می کنند. ساقه ها کم و بیش افراشته که تقریبا زیر گل آذین زبر می باشند. برگ ها سبز پهنک برگها خطي-نیزه ای که در سطح بالا خیلی زبر و خشن ولی در سطح زیرین زبری کمتر است. حاشیه برگ ها بطور شدید زبر، به طول 5 تا 20 سانتيمتر و عرض 4 تا 12 ميليمتر، برگ ها سست و آویخته بدون کرک یا گاهی دارای کرک زگیل دار در قاعده. گل آذین پانيکول متراکم استوانه ای، سنبله ای شکل، به طول تا 12 سانتيمتر و قطر تا 6 ميليمتر، سبز رنگ. محور سنبله کم مو تا کم موی زبر. سنبلچه ها بيضوي، نوک کند، به طول 2 تا 3 ميليمتر که با ریش سبز رنگ احاطه شده اند و گاهی به ندرت ارغوانی تیره می باشند، ریش ها حالت خمیده دارند. طول ریش ها 3 تا 12 میلیمتر. با پوشه های نامساوی، پوشه پايني یک چهارم تا یک سوم طول سنبلچه، گلوم بالايي مساوي سنبلچه. گلچه پائینی نازا. پوشینک به طول نصف پوشینه. پوشینه فوقانی کمی چروکیده. به صورت علف هرز مزارع و باغات در همه جا حضور دارد و خسارت وارد می کند. در مناطق کوهستانی یا کوهپایه های مرطوب و کنار جویبارها به راحتی مستقر شده و بذر خود را در آب ریخته و به مزارع منتقل می گردد. این گونه جزو گروه C4 NADP-ME می باشد که فتوسنتز را با توان زیاد انجام داده و کربن را تثبیت می نماید که حتی در شرایط خشک هم فعالیت می نمایند. با داشتن چنین شرایط ژنتیکی قوی و نادر، جزو گونه هائی است که برای مطالعه این گروه گیاهان مورد مطالعه فراوان قرار می گیرد و حتی مدل ژنتیکی مطالعه کلیدی این خصوصیت واقع شده است. دوره رویشی و زایش آن در 6 تا حداکثر 8 هفته تکمیل می گردد. دانه های این گونه مصرف داروئی دارد و نیز به عنوان ارزن به صورت آب پز، بو داده و یا آرد در نانوائی استفاده خوراکی دارد.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گرگان، مازندران، اصفهان، گيلان، آذربايجان، كرمان، تهران

 پراکندگی جغرافیایی :

ترکیه، ایران، افغانستان، پاکستان، ترکمنستان، عراق. منطقه معتدله و نیمه گرمسیری آسیا، به دیگر مناطق آسیا معرفی شده است.
Setaria viridis (L.) P.Beauv.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Setaria viridis (L.) P.Beauv.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

Boissier, E. 1884. Flora Orientalis. Vol V. P. 443.
Davis, P.H. 1985. Flora of Turkey. Vol. 9. P. 597.
Komarov, V.L. 1963. Flora of the USSR. English translated. Vol. II. P. 40.
Rechinger, K.H. 1970. Flora. Iranica, Gramineae. No. 70. P. 497.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی