سیب زمینی گياهي علفي نشاستهای، داراي استولون زيرزميني که استولونها به غدههای بدون فلس منتهي ميشود. ساقهها متعدد منشعب، افراشته بوده و تا ارتفاع 30 تا 100 سانتیمتر رشد می کند. برگ ها با تقسیمات فرد شانه ای با 7 تا 9 برگچه تخم مرغي یا دایره ای شکل که در ميان دو جفت برگچه، يک برگچه کوچک تر وجود دارد. بعد از گلدهی گیاه برگ ها از بین میروند. گل آذين گرزن انتهایی که گل هادمگل بند بند دارند. کاسبرگ ها داراي 5 دندانه نیزه ای. جام گل به رنگ سفيد يا ارغواني که گل ها 5/2 تا 5/3 سانتیمتر قطر دارند. پرچم ها زرد رنگ می باشند. گفته می شود که رقمهای گل سفید تولید سیب زمینی با پوست زرد مایل به سفید می کنند. در حالیکه رقمهای گل بنفش ، تولید سیب زمینی با پوست صورتی رنگ می نمایند. گیاه سیب زمینی به روز کوتاه حساس است و با رسیدن این دوره غدههای سیب زمبنی در بوتههای کشت شده تشکیل می گردد. این نکته در برخی ارقام کشت شده تا حدودی با اصلاح حل می شود سیب زمینی با کشت بذر حقیقی آن و نیز غده سیب زمینی تکثیر می شود و استفاده از بذر حقیقی مستلزم نگهداری گیاه در مزرعه برای مدت زمان طولانی است. از طرف دیگر، چون تلقیح با حشرات انجام می گیرد، گیاهان بدست آمده شبیه پایه مادری نخواهد بود. به این دلیل زارعین از روش کشت غده سیب زمینی استفاده می کنند تا مرغوبیت محصول تولیدی کنترل گردد. سیب زمینی حدود چهار قرن می باشد که از منطقه آند در آرژانتین به دیگر نقاط دنیا معرفی شده، اما امروزه نقش مهمی در تولید غذای جهانی دارد و پس از ذرت، گندم و برنج این چهارمین گیاهی است که برای این منظور کشت می گردد.