Skip to main content
x

نام علمی :

Stipa parviflora Desf.

نام فارسی :

خانواده :

Poaceae

نام عربی :

سَبَل أبو الحُصين، سِبِل أبو الحُصين

2n :  

MBG:G14

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

Stipa à petites fleurs

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی
مناطق مدیترانه ای

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
صخره ای
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

شیب های ملایم

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

436

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گندمي چند ساله چمنی دسته ای با ساقه ماشوره ای که ساقه های آن از 30 تا حدود 70 سانتيمتر رشد می کنند. ساقه ها افراشته، منفرد که از قاعده منشعب می گردند. غلاف برگ دائمی است و همراه غلاف های خشک شده سال های قبل، بن ساقه را می پوشاند. زبانک غلاف غشائی و بدون مژه می باشد. پهنک برگها پیچیده به پشت، حدود10 تا 20 سانتيمتر طول و 3 تا 7 ميليمتر عرض دارد، در سطح زيري بدون کرک، سطح بالايي زبر. گل آذین پانيکول که در قسمت پائین توسط غلاف برگ پوشیده شده است. پانیکول تنک، افشان و پراکنده به طول 10 تا 20 سانتیمتر. سنبلچه ها منفرد و سنبلچه های زایا پایک دار (یا دمگل دار). سنبلچه های زایا دارای یک گلچه بارور بوده و محور ثانویه الحاقی ندارند. سنبلچه ها نیزه ای و کم و بیش استوانه ای به طول 10 تا 15 میلیمتر که در مرحله رسیدن از گل آذین جدا می گردد که از مفصل زیر گلچه زایا جدا می شود. کالوس گلچه تطویل شده خمیده، کرکدار و نوک تیز می گردد. پوشه ها دائمی و مشابه هم که به نوک گلچه ها می رسند و از پوشینه زایا باریک تر می باشند. پوشه تحتانی نیزه ای به طول 10 تا 15 ميليمتر، فوقانی به طول 7 تا 10 ميليمتر، نازک بدون ناو، دارای سه رگه. پوشینه گلچه زایا نیزه ای و تقریبا استوانه ای، به طول 4 تا 6 میلیمتر، چرمی، بدون ناو، دارای 5 رگه. سطح پوشینه پوشیده با کرک هاي ابريشمي. حاشیه پوشینه پیچیده، بیشترین قسمت پوشینک را می پوشاند. انتهای پوشینه نوک تیز، دارای یک سیخک.سیخک پوشینه اصلی دارای 2 مفصل، سیخک به طول 7 تا 10 سانتی متر، که محور پیچیده دارد، سیخک ریزا. پوشینک دارای 2 رگه و بدون ناو. پرچم ها 3 تا. خامه 2 تا. تخمدان بدون کرک. میوه گندمه دوکی شکل با پریکارپ به هم چسبیده.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

اصفهان، فارس، خراسان

 پراکندگی جغرافیایی :

منطقه مدیترانه، عراق، ایران، عربستان.
Stipa parviflora Desf.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Stipa parviflora Desf.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

قهرمان، ا. فلور رنگی ایران. Stipa parviflora. عکس شماره 1610
Boissier, E. 1884. Flora Orientalis. Vol V. P. 499.
Rechinger, K.H. 1970. Flora. Iranica, Gramineae. No. 70. P. 386.
Townsend, C.C., Guest, E. 1968. Flora of Iraq. Vol. 9. P. 409.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی