گياه علفی و چند ساله، به رنگ آبی مایل به خاکستری که تا ارتفاع 50 و يا به ندرت تا 100 سانتی متر رشد می کند و ساقه ها به تعداد زياد و منشعب که بندهایی به طول تا 3 سانتی متر، ساقه ها در پايين چوبي و پوست سفيد رنگ دارند. برگ ها به طول تا 1 سانتی متر، گوشتي، نيم استوانه ای تا نيم استوانه ای-ناوداني و يا گرزي، گاهي خميده به سمت بالا، در نوک منتهي به ريشک بی رنگ به طول تا 4 میلی متر و زود ريز هستند. قاعده برگ های متقابل به يکديگر چسبيده است و در قسمت داخلي برگ ها در حد فاصل بين برگ ها و ساقه پر از کرک هاي بلند می باشد. ‌‌گل ها به صورت دسته‌هاي متراکم به تعداد 3 تا 10 گل در هر محور فوقاني برگ ها هستند. برگک ها از گلپوش کوتاه تر، دو برگک جانبي سبز و حاشيه غشايي دارند ولی بقيه برگک ها غشايي می گردند. گلپوش ها طول برابر ندارند و 2 تا 3 میلی متر طول آنها می باشد که به شکل های مختلف نیزه ای، بيضوي، خطي، واژنیزه ای و تخم مرغي شکل با نوک گرد و غشايي می گردند. گلپوش ها در مرحله ميوه همگي بال دار می شوند و بال ها به ابعاد 2 تا 3 میلی متر، به شکل های نيم دایره ای، دایره ای و يا کليوي، بی رنگ و يا گاهي قرمز رنگ می گردند. لبه کنگره هاي بين میله های پرچم شرابه ای است. ميوه کوتاه تر از گلپوش و تيره رنگ دیده می شود. این گونه بیشتر در خاک های گچی و تا حدودی شور می روید. این گونه جزو گونه های گسترش یافته بر روی دشت های بیابانی می باشد. این گونه را جزو گیاهان داروئی مصر معرفی کرده اند که ماده مؤثره‌ی این گونه ماده ی ترپن است و دارای خاصیت ضد التهابی بوده و ترکیبات فرار آن اثرات میکروب کشی دارد. در یک بررسی آنالیز شیمیائی در مصر، با روش عصاره­گیری با بخار آب از گیاه روغن های فرار استحصال شده که مقدار روغن 2/5% وزن تر گیاه بود. نتیجه آنالیز نشان داده که فقط دو ترکیب در آن وجود دارد که عبارتند از: carvacrol (85%) و thymol (15%) و هیچ ترکیب دیگری در آن یافت نشده است. لذا این گونه را منبع اصلی تولید carvacrol در بیابان­های مناطق خشک و شور می توان معرفی نمود.