Skip to main content
x

نام علمی :

Astragalus sclerocladus Bunge.  

نام فارسی :

گون

خانواده :

Fabaceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

 

 

 نوع خاک :

تکمیل نشده

 

 

توپوگرافی  :

کوهستان

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

463

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه بوته­اي و چند ساله، که ارتفاع آن تا 20 سانتیمتری می رسد. ساقه منشعب و به طول 20 سانتیمتر است. گوشوارک‌ها‌‌‌ ريز، کرک‌دار، در قاعده اندکي چسبيده به دمبرگ می باشند. برگ ها‌‌‌ به طول 3 تا 4 سانتیمتر، شانه ای زوج و در نوک گزنده هستند. برگچه ها 6 تا 9 جفتي، بيضوي يا واژتخم مرغي شکل، به طول 4 تا 5 میلیمتر و عرض 2 میلیمتر، هر دو سطح برگچه ها از کرک های سفيد خوابيده پوشیده شده اند. گل آذين جانبي، گل هابه صورت منفرد هستند. براکته‌ها‌‌‌ ريز و کرک‌دار می باشند. دمگل کرک‌دار و به طول 5 میلیمتر است. کاسبرگ ها‌‌‌ به طول 9 میلیمتر، پوشیده از کرک های سفید و سیاه، کاسبرگ ها‌‌‌ دندانه‌دار و دندانه دار‌‌‌ درفشی شکل به طول 2 میلیمتر هستند. جام گل آبي يا بنفش رنگ و بدون کرک می باشد. درفش‌ها‌‌‌ی گلبرگ به طول 20 میلیمتر، پهنک بيضوي، در نوک چاله دار و دو لوبي و در بخش میانی منقبض هستند. بال های گلبرگ به طول 19 میلیمتر، پهنک بيضوي، به طرف نوک اندکي عريض‌تر و در قاعده گوشک‌دار، ناخنک بال ها‌‌‌ اندکي بلندتر از پهنک هستند. ناوها به طول 15 میلیمتر، پهنک بيضوي مورب، ناخنک تقریباً دو برابر طول پهنک است. میوه از نوع نیام و کرک‌دار می باشد، میوه شبه تخم مرغي، به طول 9 و عرض 5 میلیمتر، بخش شکمي میوه مسطح و بخش پشتي آن محدب، میوه دو حجره‌اي کامل است.  

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

تهران، اصفهان، یزد، کرمان، خراسان.

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران.
Astragalus sclerocladus Bunge.  

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Astragalus sclerocladus Bunge.  

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

ثابتی، ح. 1353. جنگل ها، درختان و درختچه های ایران. سازمان تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی. صفحه 142.
معصومی، ع.ا. 1368. گون های ایران.موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. جلد دوم. شماره 44-68 . صفحه 86.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی