گیاه چند ساله با غده زیرزمینی نامنظم است که در عمق خاک قرار دارد. این گونه بدون کرک است. ساقه های گیاه تا ارتفاع 40 تا 60 سانتیمتری رشد می کنند. ساقه ها راست و شیاردار می باشند. قاعده ساقه ها باریک شده که به اصطلاح دم موشی خوانده می شود و در این قسمت، ساقه کم رنگ و گاهی سفید رنگ است. برگ های قاعده ای دمبرگ بلند دارند و شکل کلی برگ سه گوشه ای پهن است. برگ ها تقسیمات سه بار شانه ای دارند و قطعات اول آن دمبرگ دار هستند در حالی که قطعات آخری نیزه ای و نوکدار با قاعده گوه ای می باشند. برگ های ساقه ای، غلافی کوتاه دارند و دوبار شانه ای بخش هستند. قطعات انتهایی راست و نخی شکل به طول 2 سانتیمتر دارند. بالاترین برگ ها اندازه های تقلیل یافته دارند که قطعات آن به تعداد کم و نخی می باشند. گل آذین چتر مرکب است که چترها بزرگ و به قطر 10 تا 15 سانتیمتر هستند. شعاع های چتر نازک بوده و به تعداد 10 تا 20 عدد و گسترده می باشند. طول شعاع چترها متغیر است که در مرحله گل 1 تا 3 سانتیمتر و در حالت میوه 2/5 تا 5 سانتیمتر طول دارند. معمولاً برگه ندارند و در صورت وجود برگه، تعداد آن ها 1 تا 2 عدد، کوتاه و خطی می باشد. هر کدام از چترک ها 20 تا 30 گل با دمگل های نازک و نامساوی دارند که در حالت گلدهی طول آن ها 2 تا 3 و در حالت رسیدن میوه به 5 تا 12 میلیمتر می رسد. گل ها کامل و بارور می شوند. برگک ها 6 تا 10 عدد، به شکل نیزه ای-گوه ای با نوک دراز می باشند. کاسه گل بدون دندانه است. گلبرک ها خطی به طول 1 میلیمتر و کوتاه تر از دم میوه هستند. مریکارپ رسیده، جدا شونده است و در برش عرضی 5 گوشه دارد. کانال های شیرابه ای بین کانال های پره ای قرار دارند و منفرد می باشند. پره نخی شکل است. دانه ها در قسمت شکمی گود می باشند. خامه نازک و خمیده است. در تحقیقات اخیر از این گونه 22 ترکیب مختلف روغن های عصاره ای استحصال شده که می توانند کاربردهای مختلف دارویی یا صنعتی داشته باشند. در افغانستان غده های ریشه این گونه مصرف خوراکی دارد..