Skip to main content
x

نام علمی :

Carduus pycnocephalus L.

نام فارسی :

تیغ آبی فرفره

خانواده :

Asteraceae

نام عربی :

لِسان الکَلب، لِسان الکِلب

2n :  

Bo:62,64

نام انگلیسی :

Italian plumeless thistle, Slender thistle, Plymouth thistle, Compact-headed thistle

نام فرانسوی :

Chardon à téte dense, Chardon à capitules denses

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی
مناطق مدیترانه ای

 

 

ارزش کاربری :

تعریف نشده

 

 

 نوع خاک :

آهکی
گچی

 

 

توپوگرافی  :

دره
دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی
مناطق جنگلی

 

 

شماره شناسه  :

203

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياه علفى يك ساله با ساقه های ايستاده که ارتفاع آنها از 20 تا 100 سانتيمتر می رسد. گیاه پوشيده از كرك هاى تنك يا متراكم تارعنكبوتى-هلوئى فشرده است. ساقه ها از قاعده منشعب شده گیاه پر ساقه ایجاد می نمایند. ساقه ها در بخش فوقانى هم غالباً منشعب می گردند. شاخه ها طويل و غالباً در زير كپه گل آذین بدون برگ بوده و لخت می باشند بال هاى خاردار در روی شاخه ها تشکیل می گردد و به ندرت در سراسر طول ساقه و شاخه ها این بال ها ادامه می یابند. برگ ها به طول تا 40 و به عرض تا 15 سانتيمتر، يا اغلب كوچكتر هستند. برگ ها در سطح فوقانى پوشيده از كرك هاى تارعنكبوتى-پتوئى تنك، ولی در سطح تحتانى همین کرک ها متراكم‏تر می باشند. به ندرت در سطح فوقانى کرک ها ریخته و بدون كرك می ‏شوند. برگ هاى قاعده‏اى به شکل مستطيلى-واژتخم‏مرغى بوده و حاشیه سينوسى لوب دار، يا سينوسى منقسم دارد که لوب ها سه‏گوشه‏اى گرد هستند. برگ هاى ساقه‏اى به تدريج ممتد می گردند. كپه‏ها به طول 25 و به عرض 15 ميليمتر، كروى يا تقريباً سربريده. کپه ها منفرد و به ندرت تا 3-4 کپه. برگه‏هاى گريبان 5 تا 7 رديفى، همپوش ، با کرک های تارعنكبوتى اغلب بی كرك شونده. برگه ها تا 5/2 ميليمتر عرض دارند و در بخش فوقانى رگه‏اى مشخص وجود دارد که منتهى به خار انتهائى می گردد. بر روى لبه ‏ها و رگه ميانى برگه ها خارهاى نازك مژه ‏مانند تشکیل می گردد. برگه‏هاى داخلى غشائى، نوك‏ دار و بدون خار می باشند. جام گل به طول 15 تا 17 ميليمتر، با بريدگى 5 تا 6 ميليمترى. ميوه كافشه یا فندقه 4 تا 5 ميليمترى با كاكل به طول 11 تا 14 ميليمتر. این گونه در کنار آبراهه ها و یا در باغات و مزارعی که مدیریت مناسب نداشته باشند مستقر شده و علف هرز مزاحمی است. با داشتن شاخه و برگ به هم فشرده و خاردار، دام از آن استفاده نمی نماید، لذا جمعیت آن در هر جا که مستقر گردد افزایش می یابد. مبارزه مکانیکی بهترین روش کنترل معرفی شده که باید قبل از بذر ریزی ریشه ها را از 10 سانتیمتری زیر خاک قطع شود. روش استفاده از علف کش شیمیائی نیز موثر است. ازدیاد غیر جنسی ندارد. از اندام های هوائی این گونه ترکیباتی استحصال شده که خواص درمانی بسیار موثر دارد.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گرگان، آذربایجان، مازندران، بختیاری، لرستان، خوزستان، فارس، تهران

 پراکندگی جغرافیایی :

اروپای غربی، منطقه مدیترانه، آسیای جنوب غربی تا مرکزی، ایران، افغانستان، پاکستان، عراق، ترکمنستان.
Carduus pycnocephalus L.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Carduus pycnocephalus L.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

Boissier, E. 1875. Flora Orientalis. Vol III. P. 520.
Rechinger, K.H. 1979. Flora Iranica. Compositae III-Cynareae. No. 139a. P.225.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی