گياه چندساله يا دوساله ای است که فقط يك بار گل و میوه تولید می کند. گیاه تقريباً بدون ساقه است و كپه منفرد آن در وسط برگ‏هاى طوقه‏اى در نزدیک سطح زمین تشکیل می گردد. ساقه به تنهائی و بدون كپه حداکثر 5/0 تا 3 سانتيمتر ارتفاع دارد و گل آذین هم در انتهای همین تک ساقه تشکیل می گردد. برگ‏ها دارای كرك‏هاى بلند و جداى مفصل‏ دار هستند که مخلوط با كرك‏هاى ساده و نازك آنها را پوشانده اند. برگ ها ربابى ‏شكل می باشند که قطعه انتهائى آن تقريباً دايره‏اى يا تخم‏مرغى يا سه گوشه می باشد. برگ ها به عرض 2 تا 3 و گاهی تا 5 سانتيمترمی باشند. قطعات جانبى آنها خيلى كوچكتر بوده و به شکل مستطيلى هستند که در دو طرف برگ 3 تا 6 تایی قرار می گیرند و مخلوط با لوبك‏هاى كوچك می شوند که همه قطعات دارای حاشیه معمولا كنگره‏اى كوچك و فردار می باشند. گل آذین کپه ای. گريبان به طول گاهی 25 و معمولا 30 تا 35، به عرض گاهی20 و معمولا 25 تا 35 ميليمتر می باشند. گل آذین تقريباً كروى يا پياله‏اى شكل دارد که برگه‏ها در چندين رديف قرار می گیرند. زايده هر برگه ناخنك برگه فوقانى را تقريباً بطور كامل مى‏پوشاند. برگه ها زرد كاهى يا قهوه‏اى رنگ ‏پريده، كم و بيش با كرك‏هاى انبوه، سه گوشه ‏اى پهن يا تقريباً دايره‏اى، مژه‏ دار. مژه‏ هاى دو طرف به تعداد 9 تا15 و گاهی حداکثر20 تایی هستند، نامنظم، که 3 تا 6 ميليمتر طول دارند. خارك انتهائى مشابه مژه ‏ها، به طول 2 تا 5 ميليمتر. گل‏ها از گريبان 15 تا 25 ميليمتر بلند تر بوده و ارغوانى تيره يا كم ‏رنگ يا گاهى سفيد که در قاعده ارغوانى شونده هستند. گل های كنارى عقيم و كوتاه ‏تر، بريدگى‏هاى نخى‏شكل دارند. فندقه‏ها به طول 8-10 ميليمتر، تقريباً استوانه‏اى. كاكل فندقه ها به طول 4 تا 5 و گاهی تا 8 ميليمتر می باشند، تارهاى رديف داخلى با بقيه هم‏اندازه يا كوتاه‏تر. پراكندگي جغرافيايي این گونه فقط ایران می باشد و جزو گونه های اندمیک و انحصاري ايران معرفی شده است، نمونه تيپ هم از اصفهان برداشت گردیده. در منطقه به صورت پراکنده مشاهده گردید و هرگز جامعه گیاهی از آن مشاهده نشد. جمع آوری اولیه آن از قم، کاشان، یزد، اصفهان، شیراز و کرمان بوده و رویشگاه اصلی گونه می باشد.