گیاه یک ساله که ساقه ها تا ارتفاع 10 تا 45 سانتیمتری رشد می کنند. ساقه ها خوابیده، خیزان و یا افراشته، شاخه ها از پایین ساقه منشعب، می گردند وبدون کرک می باشند، یا کرکهای غده ای حبابی کم یا فراوان دارند. رنگ ساقه ها اغلب سبز و یا گاهی قرمز می گردد. برگ ها دمبرگدار هستند و یا در انتهای گل آذین بدون دمبرگ می باشند. دمبرگها به طول تا 50 سانتیمترکه در انتها پهن شونده است. پهنک با در نظر گرفتن لبهای جانبی تا 4 سانتیمتر طول و تا 28 میلیمتر عرض دارند. شکل برگ ها اغلب تبرزینی، تخم مرغی، مثلثی یا نیزه ای است. لب میانه حاشیه صاف یا دندانه دار است و نوک تیز. برگ های بالایی کوچک تر از بقیه بوده و گاهی لبه های جانبی ندارد. گلها در گویچه های کروی به قطر 4 تا 6 میلیمتر مجتمع هستند که تعداد آنها 6 تا 30 تایی می باشند. گویچه ها در محور برگ ها و در امتداد ساقه ها و یا انشعابات سنبله مانند تشکیل می گردند. گل ها نر ماده و یا ماده می باشند. گلپوش ها اغلب 3 و یا گاهی تا 5 قطعه به طول حدود 1 میلیمتر دارند که با یکدیگر همشکل نمی باشند و تا حدود یک سوم به هم پیوسته هستند. گلپوش ها در مرحله رسیدن گوشتی و قرمز می گردند و شبیه توت فرنگی می گردند. پرچم ها 1 تا 5 تایی. خامه کوتاه به طول 0/1 الی 0/2 میلیمتر. کلاله 2 تائی به طول 0/2 میلمیتر. دانه به قطر 1 تا 1/2 میلیمتر، تقریبا کروی، عمودی، ارغوانی تیره تا سیاه با تزیینات غیر واضح.این گونه جزو گیاهان داروئی سنتی است که از اندام های هوائی آن استفاده می شود. برگ ها به صورت پخته مانند اسفناج خوراکی است ولی چون ترکیبات ساپونین دارد لذا باید در مقادیر کم مصرف گردد. بذر را می توان برای 24 ساعت خیساتده و بعد از شستشوی مختصر با اطمینان از خارج شده ماده سمی ساپونین، آنرا استفاده کرد. میوه که ظاهر زیبائی دارد،می تواند مستقیم مصرف گردد. این گونه از نظر کلسیم، کلروید و منیزیم در اندام های هوائی، غنی است. همچنین این گونه برخی از فلزلات سنگین را هم به مقدار زیاد جذب و در اندام های هوائی و ریشه ذخیره می نماید که در مصرف زیاد آن باید مورد توجه قرار گیرد.