گیاه دو ساله با ریشه های سفید دوکی شکل است که بقایای اندام های هوایی سال قبل در انتهای ساقه دیده نمی شود. ساقه منفرد و افراشته تا راست می باشد که تا ارتفاع 0/3 تا 3 متر رشد می نماید. ساقه ها استوانه ای با شیارهای کم عمق بر روی سطح ساقه و بدون کرک هستند. ساقه ها تا قسمت های فوقانی لوله ای و سبز رنگ بوده که به سبز کلمی تغییر رنگ می دهند. در قسمت روی پوست پایین ساقه، نقاط صورتی رنگ تیره وجود دارد. ساقه ها در بالا انشعابات زیادی تولید می کنند و پر شاخه می باشند. شاخه ها معمولاً آرایش متناوب داشته ولی گاهی به صورت فراهم قرار می گیرند. برگ ها بدون کرک، تنک و نرم می باشند که به شکل سه گوش-تخم مرغی و 2 تا 4 بار شانه ای بخش هستند. برگ های ییبالایی کوچک تر از برگ های پایینی می باشند. طول برگ ها به 50 و عرض آن ها به 40 سانتیمتر می رسد که دمبرگ استوانه ای-لوله ای دارند. برگ ها شانه ای بخش کوچک با غلافی باریک و لبه سفید می باشند. چترها بزرگ و دارای 7 تا 20 شعاع هستند. شعاع های چتر و چترک ها تقریباً زبر بوده که برگه های متعدد دارند. برگه ها سه گوش-نیزه ای و نوکدار با لبه غشایی-سفید هستند. برگک ها 3 تا 6 عدد، تخم مرغی-نیزه ای و در قاعده پهن می باشند. این گونه بسیار سمّی است و در حقیقت کلیه اندام های گیاهی آن سمّی می باشند. گیاه در رشد اولیه رویشی بهاری سمّی تر بوده ولی در دوره های رویشی بعدی از سمّیت آن کمی کاسته می شود. سمّیت این گونه به قدری است که عده ای بعد از خوردن پرندگان شکاری که از بذر آن استفاده کرده بودند، به هلاکت رسیده اند. این گیاه در آمریکا و کانادا به عنوان گیاه زینتی کشت می شود. این گونه در کنار جاده ها، کانال ها و جویبارها، مراتع، باغات و مزارع می روید که مردم آن را با گونه های بی خطر اشتباه می گیرند. در منطقه مورد مطالعه این گیاه در باغات و نیز در کنار جاده ها دیده شده است.