زعفران گیاه علفی چندساله با فصل گلدهی پاییزه تا زمستانه است که بنه دارد و ارتفاع آن به 20 تا 30 سانتی متر می رسد. بنه فشرده و کوچک با 5 سانتی متر قطر، تقریباً کروی شکل با قاعده مسطح می باشد و پوشیده از فيبرهاي زبر و توري و قهوه ای رنگ. گردن بنه باریک و رشته ها به سمت بالا در گردن کشیده شده است. برگ های اولیه اغلب 5 تا 11 تايي، به عرض تا 2 میلی متر بوده و سفید رنگ و غشایی هستند و نمی توانند عمل فتوسنتز را انجام دهند. بعداً همزمان با گل ها، برگ های سبز رنگ ظاهر می گردند که تعداد آنها 5 تا 11 برگ 5 سانتی متری با قطر 1 تا 3 میلی متر است. این برگ ها سبز، باریک، راست و خطی با حاشیه صاف که به طور مشخص از برگ های غشایی خارج شده اند. تعداد گل 1 و حداکثر 4 تايي، لوله گلپوش تا 15 سانتی متر طول، قطعات گلپوش کم و بيش برابر، که به طول 3/5 تا 5 و عرض 1 تا 2 سانتی متر، گلپوش به رنگ بنفش، با رگه هاي تیره تر که تعداد آن به سمت قاعده بيشتر شده، اغلب واژتخم مرغي و گاهي واژنیزه ای با نوک کند دارند. گلپوش دارای تعدادي کرک در محل اتصال ميله پرچم، بساک ها زرد رنگ تا 1/8 میلی متر طول، میله ها تا 11 میلی متر طول، کم و بيش سفيد تا قهوه ای متمايل به ارغواني، اغلب کرک هاي مژه در سطح و حاشيه دارند. خامه به رنگ قرمز، با کلاله سه شاخه به رنگ قرمز تيره، کلاله به طور مشخص بلندتر از بساک ها. شاخه ها در انتها پهن و شرابه ای هستند. بخش مادگی گل زعفران برای مصرف در صنایع غذائی استفاده می شود. زعفران بومی منطقه یونان است و بعد­ها از آنجا به دیگر نقاط دنیا منتقل و کشت گردید. زعفران گیاه تریپلوئید است و نازا می باشد و نمی تواند بذر تولید کند لذا ازدیاد آن فقط از طریق غیر جنسی و با بنه صورت می گیرد. در منطقه این گیاه را برای تولید زعفران در مساحت های کوچک کشت می کنند. این گیاه خواص داروئی و خوراکی زیادی دارد که در مناطق مختلف کشت می کنند و سطح کشت آن در حال گسترش است. در چند کشور کشت می شود ولی ایران اولین مقام در تولید محصول زعفران در دنیا را دارد. زعفران را در طب سنتی به عنوان آرام بخش، نشاط آور، محرک اشتها، محرک قوای جنسی، معرق، قاعده آور، جلوگیری انزال زودرس، درمان و بهبود بخشیدن به قاعدگی استفاده می کنند.