سرو نقره ای درختي از بازدانگان است که ارتفاع متوسطی دارد، تا ارتفاع 12 و گاهي تا 25 متر رشد می کند. قطر تنه اصلی تا 50 سانتی متر در برابر سینه می رسد. با پوست قهوه ای تا قرمز که در درختان مسن شکاف دار می شود ولی در شاخه های فرعی محکم می چسبد. برگ ها بر روی شاخه های نرم و باریک به صورت چسبیده و هم پوشان رشد می کنند که فلس مانند بوده و از 2 تا 5 میلی متر طول دارند که بر روی شاخه های گرد و نه فشرده و تخت سبز می کنند. برگ ها نوک تيز، ضخيم، ناودار، با غده رزين دار مشخص هستند، رنگ برگ ها از سبز خاکستری تا سبز آبی روشن متغییر است. مخروط تقريباً کروي تا بيضی کشیده می باشد،طول مخروط 2 تا 3/5 سانتی متر است، که 6 تا 8 دارد که به ندرت به 4 تا10 فلس هم می رسد. رنگ فلس ها در ابتداسبز خاکستری بوده و بعد از حدود دو سال لقاح، خاکستری یا خاکستری- قهوه ای می شوند. مخروط ها برای مدت طولانی چندین سال به صورت بسته در روی درخت می مانند. مخروط های نر 3 تا 5 میلی متر طول دارند و در بهمن و اسفند دانه های گرده رسیده را آزاد می کنند. اين گونه بومي آريزوناي آمريكا بوده و از آنجا به ديگر نقاط جهان برده شده است. با سازگاری که با اقلیم مناطق مدیترانه ای دارد، به سرعت در جنگلکاری های کشورهای مختلف مورد استفاده قرار گرفت و موفق بود. اما در منطقه جنگل های بلوط زاگرس در استان های لرستان، کردستان و چهار محال و بختیاری به صورت دیم کشت شده، که به دیم پاسخ خوبی نداده و رشد بسیار کم و نامطلوب بعد از استقرار دارد. ولی این بازدانه با شاخ و برگ كبود رنگ مایل به نقره ای زیبا که در فضا های سبز مناطق معتدله کشت می گردد، به خوبی در بین بقیه درختان که رنگ های سبز متفاوت دارند، خودنمایی می کند و به علت اختلاف رنگ کاملاً مشخص و قابل شناسايي می باشد. همچنين سطح مخروط هاي اين گياه معمولاً به علت وجود صمغ چسبناك است. اين گونه در رويشگاه اصلي تعدادی واريته دارد كه همراه با بذر گونه اصلی به طور مخلوط به جاهای ديگر دنيا منتقل شده و براي جنگلكاري و نیز درخت زینتی در پارک ها کشت می شود. در منطقه مطالعه این واریته در باغچه منازل و پارک ها استفاده گردیده و آبیاری می گردد.