Skip to main content
x

نام علمی :

Eryngium bungei Boiss.

نام فارسی :

خانواده :

Apiaceae

نام عربی :

2n :  

MBG:8

نام انگلیسی :

Eryngo

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دشت
کوهستان

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

168

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه علفی و چند ساله است که ساقه های آن تا ارتفاع 70 تا 100 سانتیمتری رشد می کنند. ساقه ها معمولاً کم و گاهی متعدد و سفید شونده هستند. برگ های قاعده ای، با دمبرگی کوتاه یا بلند به طول 5 تا 12 سانتیمتر می باشند که پهنک آن ها نیزه ای چرمی به طول 7 تا 12 و عرض 2 تا 4 سانتیمتر است. قاعده برگ ها گوه ای یا بریده و لبه آن ها لوبدار با خارهای درشت می باشد. برگ های ساقه ای کوچک تر از قاعده ای ها، ساقه آغوش و معمولاً بدون دمبرگ هستند و یا گاهی دمبرگ کوتاه دارند. گل آذین دیهیم باریک است که در حالت میوه بزرگ تر می شود. گل آذین شاخه های فرعی زیادی ندارد. گل ها در کپه های کوچک مجتمع شده و کپه ها نیم کره ای با قطر 1 تا 5/1 سانتیمتر هستند. برگه های گریبانی 5 تا 6 عدد بوده که به بیرون خم شده و سخت و شکننده می باشند. این برگه ها رگه میانی مشخصی دارند و در برش عرضی سه گوش هستند. برگه ها به شکل خطی-نیزه ای یا درفشی و 2 تا 3 برابر اندازه کپه می باشند که 2 تا 4 سانتیمتر طول و 2 تا 4 میلیمتر عرض دارند. در دوطرف قاعده برگه 1 یا 2 عدد خار کوچک دیده می شود. برگک ها کامل و هم اندازه گل ها می باشند که نیزه ای گود و خاردار هستند. کاسه گل تخم مرغی تا مستطیلی شکل، با حاشیه غشایی و یا مژکدار و با انتهای نوکدار می باشند. میوه ها مریکارپ و به پشت فشرده شده اند که پره های مشخصی نداشته و فلس های نامساوی دارند. میوه مستطیلی-نیزه ای شکل با نوک کند و لبه های کمی مواج است. سطح میوه تقریباً بدون کرک می باشد. این گونه دارای روغن های عصاره ای است که از اندام های هوایی آن استخراج شده و کاربرد دارویی دارند. در یکی از مطالعات، تأثیر ضد باکتریایی عصاره های اندام های هوایی آن، بر باکتری های پوست و دهان تأیید شده است که از رشد آن ها جلوگیری می نماید.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گرگان، اصفهان، یزد، فارس، هرمزگان، خوزستان، کرمان، بلوچستان، خراسان، تهران، سمنان

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، آسیای مرکزی، افغانستان.
Eryngium bungei Boiss.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Eryngium bungei Boiss.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

قهرمان، ا. فلور رنگی ایران. Eryngium bungei. عکس شماره 1186
مظفریان، و. 1386. فلور ایران Umbelliferae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. شماره 54. صفحه 47.
Boissier, E. 1872. Flora Orientalis. Vol 2. P. 824.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی