Skip to main content
x

نام علمی :

Euphorbia aucheri Boiss.

نام فارسی :

خانواده :

Euphorbiaceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

تعریف نشده

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

489

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه پایا، انبوه، بوته ای نیمه کروی، که ساقه های آن تا ارتفاع 15-30 سانتیمتر رشد می کنند و قطر بوته در حدود 30 تا 50 سانتیمتر می باشد. همه گیاه سبز مات یا سبز مایل به قرمز تقریبا گردپوش است. ساقه ها علفی با بن سخت و چوبی که شاخه ها از روی آن می رویند. ساقه ها متعدد، شکننده منتهی به گل آذین منشعب. برگ های روی شاخه ها آرایش متناوب دارند و بدون دمبرگ یا دارای دمبرگ بسیار کوتاه می باشند.، در پایین ساقه و روی ساقه های عقیم و جست های کوتاه برگ ها خطی باریک و نوک تیز ولی روی ساقه ای ها پهنک برگ واژ تخم مرغی-قاشقی به طول 0/3 تا 2 سانتیمتر و به عرض 1 تا 8 میلیمتر که در قاعده در دو جهت باریک شده اند. در بخش گلدار بزرگ، دلتایی-لوزی.، نوکدار یا با نوک کند، گاهی فرورفته، با حاشیه غضروفی، مایل به قرمز ارغوانی. تعداد این برگ های زیر گل آذین چتر مانند به صورت مجتمع در دستجات 3 تا 5 تائی. حاشیه برگ ها در هر صورت کامل می باشند. گل ها ریز ، سبز یا مایل به قرمز، مجتمع در گل آذین سیاتوم. سیاتوم ها بدون دمگل آذین. چترها دارای 4-5 پرتو کوتاه، غده ها به رنگ قرمز مایل به قهوه ای، تخم مرغی شکل که در حاشیه خارجی بریده است. غده ها شاخ های بسیار بلند دارند. میوه ها کپسول سه قابه به ابعاد 3/5 تا 4 × 3 میلیمتر، صاف، به رنگ خاکستری-سبز. خامه ها گسترده به طول 1 میلیمتر که در قاعده به هم چسبیده اند. دانه ها پهن دراز، استوانه ای به ابعاد 2/5 × 1/5 × 1 میلیمتر، دارای سطح پر از چاله های نسبتا عمیق، به رنگ خاکستری مایل به قرمز، کارونکول نسبتا متوسط، تقریبا مخروطی.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

البرز،قزوین

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، پاکستان، افغانستان، عراق.
Euphorbia aucheri Boiss.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Euphorbia aucheri Boiss.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

قهرمان، ا. فلور رنگی ایران. Euphorbia aucheri. عکس شماره 2959.
Boissier, E. 1879. Flora Orientalis. Vol IV. P. 1122.
Rechinger, K.H. 1964. Flora. Iranica, Euphorbiaceae. No. 6. P. 34.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی