Skip to main content
x

نام علمی :

Falcaria vulgaris Bernh.

نام فارسی :

قازایاغی

خانواده :

Apiaceae

نام عربی :

2n :  

Bo:22

نام انگلیسی :

Sickle-weed, Sickleweed

نام فرانسوی :

Falcaire, Falcaire de Rivin

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی
مناطق اروپایی سیبریایی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای
دارویی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی
کاشته شده

 

 

شماره شناسه  :

360

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه علفی دو یا چند ساله و بین 30 تا 70 سانتیمتر ارتفاع دارد. ريشه ضخیم و دوکي شکل است. شاخه ها انبوه و منقسم بوده و شکلی استوانه ای دارند. سطح ساقه ها بدون کرک یا در بخش پایینی کرک دار‌ می باشد. برگ ها متناوب و تقريباً چرمي هستند. برگ هاي قاعده ای و پایينی ساقه اغلب دمبرگدار و بدون کرک بوده و 1 تا 2 بار سه تایي يا شانه ای بخش می باشند. قطعات برگ‌ ها 5 تا 10 سانتیمتر طول و 3 تا 8 میلیمتر پهنا دارند و حاشیه آنها اره ای-غضروفی است. شکل قطعات برگ نیز خطي يا نیزه ای و به ندرت واژ‌نيزه اي و کم و بيش داسي شکل،برگ هاي بالاي ساقه غالباً سه قسمتي هستند و دمبرگ آنها غلاف‌‌دار، گل آذین چتر مرکب و پرگل و چتر ها دارای دمگل آذينی بلند با شعاع هاي تقريباً مساوي هستند. تعداد شعاع های چتر 7 تا 15 عدد و طول آنها 1 تا 3 سانتیمتر می باشد. برگه ها که در قاعده چتر اصلی قرار دارند و برگک ها که در قاعده چترک ها قرار می گیرند درفشي بوده و تا 8 میلیمتر طول دارند. تعدادی از گل هانر و تعدادی نرماده هستند. دندانه کاسه در گل های نر نامشخص و در گل های نرماده کاملاً مشخص و درفشی است. گلبرگ ها سفید، واژ‌قلبی و نوک چاله دار بوده و زبانکی تقریباً برگشته دارند. پایک خامه کوچک، دمگل های میوه دار نازک و باریک می شوند. میوه شیزوکارپ و دارای دو مريکارپ به طول 4 تا 5 و عرض 5/0 تا 8/0 میلیمتر می باشد. مریکارپ ها مستطيلي-خطي تا استوانه ای بوده و سطح آنها پره دار است. پره های پشتی مریکارپ ها کمي خميده‌اند و پره های جانبي لبه دارند. برگ های‌این گیاه حاوی ترکیبات شیمیایی از چند نوع روغن عصاره ای می باشد. تحقیقات دیگر هم تأیید کرده که اندام های مختلف این گیاه نیز دارای مواد میکروب کش و ضد باکتری است. مقدار ترکیبات مختلف در اندام های گیاه با یک دیگر اختلاف دارند. از گل های گیاه 11 نوع اسانس استخراج می گردد.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گرگان، آذربایجان، کردستان، مازندران، لرستان، چهارمحال و بختیاری، کرمان، خراسان، تهران، سمنان

 پراکندگی جغرافیایی :

آفریقای شمالی، آسیای مرکزی، ایران، ترکیه، قفقاز. در منطقه اروپای غربی به صورت بومی وجود ندارد ولی به شکل علف هرز در اکثر مناطق پراکنده می باشد. به ایالت متحده آمریکا برده شده و به شکل علف هرز حضور دارد. خسارت های سنگین در اروپا و آمریکا به مزارع وارد می سازد.
Falcaria vulgaris Bernh.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Falcaria vulgaris Bernh.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

قهرمان، ا. فلور رنگی ایران. Falcaria vulgaris. عکس شماره 1677
مظفریان، و. 1386. فلور ایران. تیره چتریان Umbelliferae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. شماره 54. صفحه 308.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی