Skip to main content
x

نام علمی :

Ferula ovina (Boiss.) Boiss.

نام فارسی :

کما

خانواده :

Apiaceae

نام عربی :

2n :  

MBG:22

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای
دارویی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دره
کوهستان

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

499

 

 

وضعیت تهدید :

وضعیت تهدید
آسیب پذیر

توصیف گونه :

گياه علفی چند ساله و بین 50 تا 100 سانتیمتر ارتفاع دارد. ساقه به رنگ سبز زيتوني يا زرد کاهي، اغلب بدون کرک و در بخش بالایی منشعب می باشد. قاعده ساقه 5 تا 10 میلیمتر ضخامت و در سطح دارای شيارهاي کم عمق است. برگ ها متناوب و معمولاً کرک آلود هستند. برگ هاي قاعده ای از نظر اندازه متنوع بوده و اغلب 24 تا 30 سانتیمتر درازا و 18 تا 24 سانتیمتر پهنا دارند. پهنک برگ ها به صورت شانه ای 4 بار تقسیم می شود و تقسیمات از نظر شکل و اندازه متنوع می باشند. لوب ها 0/5 میلیمتر پهنا و 0/5 تا 2 میلیمتر طول دارند و شکل آنها از مستطيلي تا تخم مرغي و بريده-دندانه‌اي متغیر است. غلاف های بالایی چرمي، بدون کرک و قوياً متورم بوده و 4 سانتیمتر پهنا و 4 تا 5 سانتیمتر طول دارند. گل آذین چتر مرکب و چترها معمولاً به شکل گل آذين خوشه اي تنک دیده می شوند. چترهاي میوه دار 5 تا 14 شعاع دارند و طول آنها از 3 تا 4 سانتیمتر متغیر‌اند. برگه های گریبانی در چترها وجود ندارند اما برگک ها در قاعده چترک ها دیده می شوند یا ریزان هستند. چترهای انتهایی اغلب واجد گل های نر ماده و جانبی ها دارای گل های نرماده یا فقط نر می باشند. هر چترک 7 تا 10 گل؛ گل ها منظم و کاسه گل کوچک است. گلبرگ ها زرد رنگ یا سبز شونده، کرک دار‌ یا بدون کرک، تخت یا شیاردار و واجد رگه میانی تو رفته اند و 1 میلیمتر طول دارند. پایک خامه تخت یا مخروطی و لبه ای تخت یا لوب دارد. کلاله درفشی و به ندرت سرسان است. میوه شیزوکارپ و دارای دو مریکارپ، مریکارپ ها به پشت فشرده، بيضوي و متورم اند و 7 تا 10 میلیمتر طول دارند. هر مریکارپ دارای بال های گسترده ولی ضخیم نیست و در سطح پشتی پرهای نخی شکل دارد. از گونه های مهم مرتعی منطقه و مناطق نیمه خشک ایران محسوب می شود که در احیای مراتع می تواند نقش مهمی داشته باشد. از ریشه آن چند ترکیب شناخته شده از جمله یکی از استروژن‌های طبیعی استخراج گردید. بررسی ها از آنالیز دیگر اندام های هوایی نیز وجود تعداد بیشتری روغن های عصاره ای را تأیید کرده است.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گرگان،مازندران،اصفهان،یزد،فارس،کرمان،بلوچستان،خراسان،تهران

 پراکندگی جغرافیایی :

آسیای میانه، تیان شان، پامیر، ترکمنستان، قزاقستان، قیرقیزستان، ایران، افغانستان، پاکستان.
Ferula ovina (Boiss.) Boiss.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Ferula ovina (Boiss.) Boiss.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

مظفریان، و. 1386. فلور ایران. تیره چتریان Umbelliferae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. شماره 54. صفحه 409.
Shishkin, B.K. 1974. Flora of the USSR. English translated. Vol. XVII. P. 110.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی