Skip to main content
x

نام علمی :

Fraxinus excelsior L. 

نام فارسی :

ون، ونو، زبان گنجشگ

خانواده :

Oleaceae

نام عربی :

لسان الطیر Lisan at-tair ، دردار Dardar

2n :  

Bo:46

نام انگلیسی :

Common ash

نام فرانسوی :

Frene commun

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق اروپایی سیبریایی

 

 

ارزش کاربری :

دارویی
تزئینی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق جنگلی
کاشته شده

 

 

شماره شناسه  :

551

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

‌‌‌گونه ای درختي که تا ارتفاع 30 تا 40 متر رشد می کند و تنه اصلی تنومند در منطقه تولید می کند. جوانه‌ها‌‌‌ در روی شاخه ها‌‌‌ در زمستان سياه رنگ يا تقریباً سياه دیده می شوند. شاخه ها‌‌‌ی جوان صاف هستند و کرکی بر روی آنها نمی روید. برگ در این گونه مرکب شانه ای با دمبرگ بلند که تعداد برگچه ها در هر برگ از 7 تا 11 تا متفاوت می باشد این تغییرات تعداد برگچه حتی بر روی یک درخت هم دیده می شود، برگچه ها بدون دمبرگچه و تخم مرغي تا مستطيلي شکل که اندازه طول آنها از 5 تا 11 سانتیمتر متغییر است. برگچه ها نوک دار، گوه ای، با حاشیه دندانه اره ای فشرده یا دندانه اره ای. سطح فوقاني برگچه ها سبز تيره ولی سطح تحتاني آنها سبز روشن‌تر و بدون کرک می باشند. کرک های بلند و جدا از هم در سطح تحتاني بر روی رگبرگ مياني وجود دارد. گل هادر این گونه مختلف و چند جنسي هستند. کيسه‌ها‌‌‌ي بساک تخم مرغي و نوک دار و اندازه آنها کوتاه تر از ميله‌ها‌‌‌ي پرچم است. ميوه فندقه بال‌دار یا سامار که سرنیزه ای شکل بوده و به طول 2/5 تا 4 سانتیمتر با نوک کند يا نوک تيز در گل آذین خوشه‌ای تشکیل می شود که فندقه ها‌‌‌ی بال‌دار حالت آویزان را دارند. این گونه در این منطقه به صورت کشت شده در اطراف باغات و یا مزارع به عنوان بادشکن وجود دارد. درختان بزرگ آن سایه‌دار و مورد استفاده گردشگران قرار می گیرد. این گونه بومی جنگل ‌ها‌‌‌ی شمال کشور است و در این مناطق کاشته شده اند که در سنین جوانی باید آبیاری گردند ولی درختان تنومند و مسن آن‌را در برخی روستاها یا باغات می توان یافت که آبیاری نمی شوند ولی درخت سالم و شاداب است.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گيلان، گرگان، مازندران، آذربايجان

 پراکندگی جغرافیایی :

جمهوری آذربایجان، ایران.
Fraxinus excelsior L. 

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Fraxinus excelsior L. 

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

آزادی ، ر. 1383. فلور ایران Oleaceae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. شماره 48. صفحه 14.
ثابتی، ح. 1353. جنگل ها، درختان و درختچه های ایران. سازمان تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی. صفحه 364.
مظفریان، و. 1383. درختان و درختچه های ایران.فرهنگ معاصر. صفحه 456.
Boissier, E. 1879. Flora Orientalis. Vol IV. P. 39.
Rechinger, K.H. 1968. Flora. Iranica, Oleaceae. No. 52. P. 6.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی