Skip to main content
x

نام علمی :

Fumaria asepala Boiss.

نام فارسی :

شاهتره

خانواده :

Fumariaceae

نام عربی :

شاهتَرَق Shahtaraq، شاه ترج Shahtaraj

2n :  

MBG:16

نام انگلیسی :

Fumitory

نام فرانسوی :

Fumeterre, Fumeterre à petites fleurs

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی
مناطق مدیترانه ای

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای
دارویی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی
کاشته شده

 

 

شماره شناسه  :

30

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياهي علفی، یکساله، کاملا کوتاه و به ارتفاع 10 تا 15 یا گاهی 4 تا 25 سانتیمتر می باشد. ساقه ها افراشته و به ندرت پخش یا خیزان و از قاعده منشعب هستند. انشعابات دو تایی و متعدد می باشند. برگها متناوب و به طور نامنظم دو تا سه بار شانه ای بخش هستند. قطعات انتهایی برگها خطی، تخت و نوک تیز هستند و تا 6 میلیمتر طول و 1 میلیمتر پهنا دارند. گل آذین خوشه محوری کوتاه، متراکم و 6 تا 12 گلي است. خوشه در مرحله میوه کمی کشیده به طول حدود 3 سانتیمتر می باشد. دمگل آذين تقريبا وجود ندارد یا بسيار کوتاه و به طول حداکثر 1 سانتیمتر است. برگه ها خطي-مستطيلي، نوکدار، هم اندازه یا معمولا بلندتر از دمگل هستند و تا 5/2 ميليمتر طول دارند . دمگل گسترده-راست، در راس ضخیم و به طول تا 5/1 الی 2 میلیمتر می باشد. کاسه گل اغلب وجود ندارد و يا اگر وجود داشته باشد بسيار کوچک است. گلبرگها 4 عدد، سفید رنگ یا کم و بیش گلگون شده با رنگ صورتی و نسبتا محکم هستند. مهميز جام گل به طول حدود 5/1 ميليمتر و با جام به طول 4 تا 5 ميليمتر است، گلبرگ بيروني تخت، دارای بال پهن، در راس چالدار، سفيد رنگ و سرانجام به طرف انتها سبز شونده است. گلبرگ دروني یا کناری همانند گلبرگ بیرونی قاشقی شکل اما باریکتر، سفيد رنگ و در راس ارغواني تيره است. ميوه فندقه کوچک، تک دانه، تقريبا کروي و به قطر حدود 2 ميليمتر است. فندقه در سطح پشتی نسبتا فشرده و به طور ضعیف ناودار است. بقایای منقوط و دانه تسبیحی خامه در انتهای میوه باقی مانده و به صورت نوکی کوتاه دیده می شود. زمانی که میوه خشک می شود سطح آن به طور کامل دانه دانه و چروکيده می گردد. این گونه به گونه Fumaria parviflora شبیه است اما مهمیز جام گل در آن کم عمق تر و در سطح پشتی با برآمدگی خیلی کمتر است. در ایران از این گونه عنوان به یک گیاه دارویی در طب سنتی استفاده می شود اما به خاطر وجود ترکیبات آلکالوئیدی نظیر پروتوپاین و کریپتوپاین در آن خاصیت سمی نیز دارد و از مصرف بیش از حد آن باید خودداری نمود.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

آذربايجان، مازندران، كردستان، كرمان، سمنان، تهران، شیراز، خراسان

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، عراق، افغانستان، لبنان، سوریه، ترکیه، ماورای قفقاز.
Fumaria asepala Boiss.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Fumaria asepala Boiss.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

قهرمان، ا. فلور رنگی ایران. Fumaria asepala. عکس شماره 1299
Boissier, E. 1867. Flora Orientalis. Vol I. P. 135.
Rechinger, K.H. 1974. Flora Iranica, Fumariaceae. No. 110. P. 29.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی