Skip to main content
x

نام علمی :

Hibiscus syriacus L.

نام فارسی :

ختمی درختی

خانواده :

Malvaceae

نام عربی :

ورد المجال Ward al Majal، خطمیه Khatmiya

2n :  

Bo:80,84

نام انگلیسی :

Marshmallow tree, Rose of Sharon, Common Hibixcus, Shrubby rose-mallow

نام فرانسوی :

Ketmie de Syrie

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق مدیترانه ای

 

 

ارزش کاربری :

تزئینی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
ماسه ای

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

زمین زراعی

 

 

شماره شناسه  :

596

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

درختچه‌اي که شاخه ها‌‌‌ی آن تا 1 تا 3 متر ارتفاع رشد می کند و انشعابات زیادی تولید می نماید. شاخه ها‌‌‌ بدون کرک هستند. این گیاه گاهی به صورت یک تنه اصلی رشد می کند که به درخت کوچک تبدیل می گردد. برگ ها واژ‌مثلثی تا تخم مرغي شکل با سه لوبه که لوب مياني بلندتر از دو لوب دیگر است. لوب میانی با لبه دندانه‌اي نامساوي اما دو لوب دیگر حاشیه تقریباً بدون دندانه دارند. برگ تا حدودی چرمي و هر دو سطح بدون کرک است. برگ با دمبرگ بلند ولی طول برگ چند برابر بلندتر از طول دمبرگ می باشد. گوشواره‌ها‌‌‌ موي ريش مانند دارند. گل های محوري و منفرد به رنگ صورتی، سفید یا بنفش به ندرت زرد رنگ می باشند. دمگل ها‌‌‌ کوتاه تر از دمبرگ ها‌‌‌ می باشند. گريبان خطي در این گل هابه تعداد متفاوت از 5 تا 8 تا و گاهی به تعداد 10 عدد می رسند و تقریباً هم اندازه طول کاسبرگ ها‌‌‌ یا کمی ‌کوتاه تر از آنها هستند. کاسه گل در بخش پایینی به هم پیوسته و بریدگی های کاسه گل در انتها مثلثی تا سرنیزه ای می باشند. تعداد گلبرگ ها‌‌ 5 و طول آنها 3 تا 4 بار بلندتر از کاسه گل می باشد.گلبرگ ها‌‌‌ی بزرگ و واژتخم مرغي آن زیبایی خاصی به این درخت می دهد و آنرا به عنوان زینتی در محل های مختلف از جمله پارک ها می کارند. ميوه کپسول تخم مرغي شکل و نوک دار که با کرک های مويي تنک پوشیده شده است. کلاله ضخيم و کلیوی شکل می باشد.دانه سياه رنگ پوشیده از کرک و کليوي شکل هستند. این گونه از شرق آسیا به ایران وارد شده و بومی منطقه چین و هندوستان است. در ایران و کره زیاد کشت شده و در کشورهای اروپائی نیز در پارک ها و محوطه منازل می کارند. در منطقه حفاظت شده واریته های گل کم پراین گونه کاشته شده ولی واریته های گل پرپر نیز دارد که با پیوند تکثیر می شوند و در مناطق دیگر از جمله اصفهان زیاد کاشته شده است. استفاده زینتی از این گونه در پارک ها معمول بوده و محل خود را با دوره گلدهی بسیار طولانی خود زیبا و جذاب می کند. این گونه استفاده خوراکی و دارویی هم دارد. بخش­های خوراکی آن شامل گل، برگ ها، روغن، ریشه می باشد. به عنوان داروی گلودرد، مسکن سرفه، ضد ورم و آماس، ضد خارش، مسکن، مدر، نرم کننده سینه، خلط آور و تب بر مورد استفاده قرار می گیرد. گل ها به رنگ های سفید، قرمز، صورتی، ارغوانی و آبی رنگ دیده می شوندو واریته های بسیار متنوع در کشور کره دارد.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

مازندران،تهران،اصفهان

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، افغانستان، ترکیه-آناتولی، هند، صحرای سینا، جمهوری آذربایجان.
Hibiscus syriacus L.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Hibiscus syriacus L.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

پاک روان، م. 1387. فلور ایران Malvaceae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. شماره 58. صفحه .128
ثابتی، ح. 1353. جنگل ها، درختان و درختچه های ایران. سازمان تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی. صفحه 393.
قهرمان، ا. فلور رنگی ایران. Hibiscus syriacus. عکس شماره 818.
مظفریان، و. 1383. درختان و درختچه های ایران.فرهنگ معاصر. صفحه 357.
Boissier, E. 1867. Flora Orientalis. Vol I. P. 839.
Rechinger, K.H. 1976. Flora Iranica, Malvaceae. No. 120. P. 29.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی