گياه يكساله يا دو ساله که ساقه ها تا ارتفاع 30 تا 150 سانتيمتری رشد می کنند. ساقه ها برگدار بوده و انشعابات قاعده ای و نیز ساقه ای تولید می کند. در بالا انشعابات خوشه‏اى، سفيد و بى‏كرك هستند. انشعابات قاعده ای بجز بخش‏هاى که گاهى خارك‏ دار می گردند، بدون كرك بوده و صاف می باشند. برگ ‏ها شكننده و به رنگ سبز روشن با حاشیه سينوسى – شانه ‏اى بخش تنك که قطعات رو بپائين یا برگشته به پائین قرار می گیرند و به‏ندرت برگ ها بدون بريدگى هستند. برگ ها از نظر اندازه متنوع بوده و سينوسى – دندانك ‏دار می گردند و به‏ندرت كم و بيش كامل یا بدون دندانه هستند. برگ های قاعده ‏اى گوشك‏ دار و بدون دمبرگ، ولی برگ های بالائى اندازه كوچكتر با بريدگى كوچكتر دارند. برگ های ساقه‏اى بحالت عمودى قرار گرفته اند. شاخه هاى شماى عمومى گل آذین پوشيده از برگ‏ هاى فلسى شكل پيكانى، در سراسر طول كپه‏ دار. گريبان به طول 11 تا 15، به عرض 4 تا 5 ميليمتر، بى ‏كرك، در حالت ميوه‏ دار ضخيم شونده به ‏قطر تا 7 ميليمتر، برگه‏ ها 3 تا 4 رديفى، 16 تا 18 تایی، تقريبا منظما هم‏پوش، امّا بيرونى ‏ها كوتاه‏ تر، نيزه ‏اى، به ‏طرف درون خطى-نيزه‏اى، بتدريج رشد كننده. گل‏ هاى زبانه ‏اى 20 تا 26 تایی، زرد رنگ. فندقه‏ ها به طول 3 تا 4، به عرض 1 ميليمتر. مستطيلى-خطى-گوه‏ اى، فشرده، خاكسترى يا خاكسترى-قهوه‏ اى شونده يا سبز زيتونى، 14 تا 20 رگه ‏اى، در بخش فوقانى با كرك‏ هاى موئى زبر، با سيخك مشخص، هم اندازه فندقه، نخى شكل سفيد، كاكل به طول 3 تا 5/4 ميليمتر، سفيد. به صورت علف هرز در کنار جاده ها و نیز باغات منطقه گسترش دارد و گاهی نیز در مراتع دیده شد. کلیه اندام های آن کاربرد داروئی دارد و شیرابه سفید رنگ آن برای مسکن اعصاب کاربرد دارد. به صورت اسانس، جوشانده، گیاه تازه، شیرابه، روغن، گیاه کامل و دانه مصرف می گردد. در مقابل عوامل بیماری زای گیاهی مثل سفیدک ها که به گونه های این جنس حمله می کند، توان مقابله دارد که از خصوصیات ژنتیکی مهم گیاه محسوب می گردد شیرابه حاوی ماده lactucarium است، از همه اندام های گیاه در صورت ایجاد زخم خارج شده و در مجاورت هوا سفت می گردد، استفاده داروئی متعدد دارد که به صورت شربت، قرص و قطره های پزشکی در داروخانه ها به فروش می رسد. همچنین دم کرده و یا آب پز شده آن نیز مصرف می گردد.