گياه چندساله. ساقه ¬ها تا ارتفاع 20 تا 120 سانتيمتری رشد می کنند. ساقه ها ايستاده یا افراشته که اغلب در بخش پاييني كركي با موي زبر پوشیده است و در بقيه نقاط بيكرك می باشد. شاخه ها بندرت كركدار با كرك غده‌ اي‌ می گردد و ساقه ها و شاخه ها برگ دارند و در بالا انشعاباب ديهيمي شکل تشکیل می گردد. برگها در حالت‌ خشك‌ خیلی نازك و علفي-غشايي هستند که بي كرك يا كركي تنك دارد. برگ های پاييني دمبرگ دار، ربابي شكل ، با قطعه انتهايي خيلي بزرگ تخم مرغی-سه گوشه نوك كند، سينوسي-دندانه دار، با قطعات جانبي خيلي كوچكتر 1 تا 2 تايي در دو طرف، تخم مرغی-مستطيلي‌. برگهاي ساقه اي بتدريج دمبرگ كوتاه دارند تا در بالاتر بدون دمبرگ می گردند. این برگ ها تخم مرغی تا نيزه اي‌، با قاعده گوه اي پهن تا باريك‌، سينوسي-دندانه اي تا تقريباً كامل‌. كپه ها متعدد انتهائی که دم گل آذین سخت ولی شكننده دارند. گريبان به طول 5-7 ميليمتر، سبز-مايل به زرد كم رنگ . فندقه ها به طول 3/5 تا 4 ميليمتر که فشرده و کمی خمیده می باشد. رنگ فندقه ها قهوه ای روشن تا زرد می باشد. این گونه تعداد میوه فندقه بسیار زیادی تولید می کند که گاهی به چند هزار دانه می رسد. دانه ها در داخل گریبان خشک شده که فنجانی شکل است، باقی می مانند تا شاخه شکسته یا با باد و حرکت دام یا حیات وحش تکان خورده و دانه ها آزاد گردند.این گونه در منطقه به صورت علف هرزی است که در اراضی کشاورزی و باغات یا در پارک ها در داخل چمن و باغچه ها می روید. همچنین در حاشیه جاده ها و اراضی رها شده مثل مزارع آیشی و غیره به سادگی مستقر شده و با تولید بذر زیاد گسترش می یابد. از برگ های تازه آن در سالاد استفاده می گردد و از کلیه اندام های آن به عنوان داروی ملین استفاده می کنند. شیره تازه گیاه و نیز از له شده برگ ها برای التیام بریدگی های پوستی استفاده می شود. بهترین زمان برداشت و جمع آوری گیاه در آغاز گلدهی است. برگ های گیاه را به صورت خام و یا آب پز مثل اسفناج مصرف می کنند.