این درخت واریته ای از گونه اصلی که خزان کننده بوده و تا 10 الی 15 متر ارتفاع داشته و اکثر خصوصیات گیاه شناسی آنرا دارا است. تنه اصلی آن نسبتاً کوتاه و در ارتفاع چند متری شاخه شاخه می گردد و پوست تنه اصلی دارای ترک‌های طولی فراوان بدون شکل مشخص بوده و سطح زبر که رنگ زرد مایل به خاکستری می باشد. برگ ها تخم مرغي شکل و نوک تيز يا کمي نوک کشيده، به طول 6 تا 15 سانتیمتر هم می رسد. قاعده برگ گرد يا کمي قلبي شکل و حاشيه آن اره ای تا دندانه‌دار. برگ ها سبز درخشان. برگ در این گونه دارای شکل‌های متنوع که پلی مرف گفته می شود که برگ های 3 تا 5 لوب، و نیز برگ بدون لوب و یا حتی لوب فقط در یک طرف برگ دیده می شود و طرف دیگر برگ حاشیه کامل دارد. گل های نر و ماده در گل آذین سنبله‌ای مجتمع هستند که در پایه های جداگانه تشکیل می شوند، لذا درخت دو پایه است. سنبله نر به طول 2 تا 5/3 سانتیمتر می رسد. گل هاي نر گلپوش چهار قسمتي مقعر جدا از هم دارند. سنبله ماده کوچک تر به طول 1 تا 2 سانتیمتر با گل هاي ماده با گلپوش چهار قسمتي. کلاله دو تايي در انتها خميده و پرزدار. میوه اصلی سته ولی مجتمع گل آذین تشکیل ميوه مرکب قرمز تا ارغوانی، گوشتي و شيرين را می دهند که طول آنها 1 تا 5/2 سانتیمتر است. این واریته دارای مواد آنتی اکسیدان فراوان در میوه های خوراکی است. این واریته از چین یا هندوستان به ایران وارد شده و در سال‌های اخیر در پارک ها کشت می شود که در پارک صفه اصفهان از این واریته زیاد کاشته شده ولی باید گیاه همیشه آبیاری گردد برای جنگل‌کاری یا پارک شهری مورد استفاده قرار می گیرد و میوه های آن پرندگان را به خود جلب کرده و منبع غذایی مناسب برای آنها است.