این گياهي علفي يک ساله در منطقه کشت می شود و مورد توجه اکثر روستائیان می باشد. ساقه‌های راست، منشعب، به ارتفاع 15 تا 25 سانتیمتر برای برداشت گیاه جهت مصرف و در صورت رشد و تولید بذر بوته تا 110 سانتیمتر ارتفاع پیدا می کند. ساقه دارای کرک هاي کوتاه و برخی رقم‌ها ساقه تقريباً بدون کرک است. برگ ها تخم مرغي يا سر نیزه ای بوده و طول آنها 3 تا 8 و عرض 15 تا 30 سانتیمتر می رسد که حاشیه آن با دندانه‌هاي درشت و تقريباً بدون کرک است. برگ ها سبز روشن و با دمبرگي بلند. برگ هاي کنار گل ها برگه مانند، تخم مرغي پهن، نوک دار، تا حدودي هم اندازه کاسه گل، اغلب ارغواني رنگ. گل آذین دارای گل های متعدد که کاسبرگ ها 3 تا 4 میلیمتر طول دارند و بعد از لقاح گل رشد کرده و در حالت ميوه طول آنها به 7 تا 8 میلیمتر می رسد. گلبرگ های به هم پیوسته جام گل سفيد يا صورتي رنگ را تشکیل می دهند که طول آن از 8 تا 12 میلیمتر متغییر است. طول پرچم ها تقريباً 6 تا 5/8 میلیمتر است. این گونه بومی هندوستان بوده و از آنجا در زمان های بسیار قدیم به کشور‌های مختلف از جمله ایران آورده شده. این گیاه عطر قوی و دارای مزه مناسب برای تازه خوری یا طبخ غذا دارد که از آن در ایران زیاد استفاده می کنند. خشک شده گیاه و نیز بذر آن برای خوراک و دارو مورد استفاده قرار می گیرد و اهمیت اقتصادی زیادی از نظر صادرات دارد. بذر ریحان وقتی در آب خیسانده شود، لعاب‌دار می شود که برای شربت سازی مصرف زیاد دارد. این گونه با واریته های زیاد در اقلیم‌های مختلف کشت و کار می شود.