گیاه پایا درختچه ای بسیار خاردار که فرم بالشتکی متراکم در مناطق کوهستانی دارد که قطر آن تقریبا تا یک متر می رسد و ارتفاع بالشتک تا 50 سانتیمتر بالغ می گردد. ساقه ها بسیار متعدد، کوتاه، خشبی و خیلی خاردار که بخش فوقانی گیاه خارپشتی شکل با انشعابات درهم و فشرده است. برگ ها دارای شکل های مختلف و متفاوت با 4 تا 5 و گاهی 2 جفت برگچه، اشکال برگچه ها متفاوت، مستطیلی-بیضی، یا خطی به ابعاد 5-2(0/5) × (20-) 8-5 (-4) میلیمتر که بندرت 1 تا 2 سانتیمتر طول و 3 تا 5 میلیمتر عرض دارند.برگ ها نوک تیز یا نوک کند و گاهی نوکدار، کرکدار با رگ های متفاوت، گوشوارک چسبنده بهم وفلسی و به شکل تخم مرغی-مثلثی. دمگل آذین کوتاه تر یا هم طول برگ ها و اغلب دو شاخه ای که بعدا سفت شونده است و خار تیز دارد. هر 5-3 گل در گل آذین خوشه ای تنک و خاردار قرار دارند. براکته یابرگک ها غشایی و کوتاه تر از دمگل ها است. کاسه به طول 4 تا 5 میلیمتر، دارای دندانه های مثلثی – نیزه ای، کوتاه تر ازبخش لوله ای کاسه. جام گل به طول 13 تا 17 میلیمتر، به رنگ ارغوانی، یا صورتی – مایل به بنفش و بندرت مایل به سفید است. گلبرگ درفش ناخنک دار، بالها به طول 14-10 و ناوها به طول 16-12 میلیمتر. تخمدان بدون کرک یا کرکدار، میوه نیام دارای اشکال متفاوت. غالبا نیمه مدور، به طول 13-10 میلیمتر، نوک تیز، بدون خار، با خطوط طولی برجسته کامل، بدون کرک یا کرکدار.این گونه در مناطق کوهستانی یا کوهپایه ها می روید که رویشگاه سنگلاخی-صخره ای یا سنگریزه ای باشد. در شیب های خشک مستقر می گردد. این گیاه را به خاطر خوب سوختن و ایجاد آتش مناسب، در مناطق مختلف و در گذشته نه چندان دور جمع آوری و برای سوخت به کار برده اند و به همین دلیل جمعیت آن در رویشگاه ها کاهش یافته است.