Skip to main content
x

نام علمی :

Papaver fugax Poir.

نام فارسی :

خانواده :

Papaveraceae

نام عربی :

2n :  

Tr:14

نام انگلیسی :

Caucasian poppy

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دره های بسیار باز

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

225

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گياه علفی دو ساله، پوشیده از کرکهای زبر بلند یا در بخشهای پایینی یا بالایی بدون کرک است و20 تا 60 سانتيمتر ارتفاع دارد. . ساقه ها یک یا به تعداد زیاد، راست و محکم هستند. برگهای قاعده ای دمبرگدار و اغلب به رنگ سبز کلمی هستند و روی بن متورم گیاه تشکیل یک طوقه را می دهند. پهنک برگها عمیقا شانه اي بخش و در قسمت پایینی اغلب شانه ای است. قطعات پهنک 3 گوشه با حاشیه اره ای-دندانه ای تیز و به پهنای بیش از 5 میلیمتر می باشند. برگهای ساقه ای کوچکتر، بدون دمبرگ و شانه ای بریده هستند. تمامی برگها در سطح زیرین پهنک و در امتداد رگبرگ میانی پوشیده از کرکهای زبر بلند هستند و دندانه ها به یک کرک زبر بلند و راست منتهی می شوند. گل آذین پانیکول و معمولا به پهنی منشعب است. غنچه ها راست، کم و بیش کروی و بدون کرک یا پوشیده از کرکهای زبر تنک و به طول 8 تا 11 میلمتر هستند. کاسبرگها 2 عدد و ریزان می باشند. گلبرگها 4 عدد، نارنجی-صورتی رنگ و به طول تقریبی 22 تا 25 میلمتر می باشند. پرچمها متعدد و باریک هستند و تعداد کلاله 4 تا 5 عدد است. میوه کپسول منفذ دار، شکوفا، کم و بیش واژتخم مرغي باریک و طول 14 تا 16 و پهنای 4 تا 8 ميليمتر می باشد. کپسول به طرف قاعده باریک می شود و در بخش بالایی درست در زیر دیسک به طورناگهانی فشرده می شود. سطح کپسول به طور مشخص رگه دار و معمولا بدون کرک یا گاهی پوشده از کرکهای زبر تنک است. دیسک مخروطی فشرده تا تقریبا تخت است. بذرها متعدد، ریز و حاوی 21/4 درصد پروتئین و 47/7 درصد روغن می باشند. این گونه یک گیاه خرابه روی به شمار می رود و در اراضی کشاورزی به ویژه مزارع گندم، حاشیه جاده ها و مزارع، اراضی تخریب یافته و گاهی شکاف سنگفرشهای محیطهای شهری رشد می کند.گاهی اوقات نیز در اروپا و جاهای دیگر به عنوان یک گیاه زینتی باغی کشت می شود. این گونه حاوی ترکیبات آلکالوئیدی است که بیشترین درصد آنرا گلوکامین و گلودین و درصد کمتری را نیز روئدین، اورئوجنین، ارودودین و او-اتیل-گلوکامین تشکیل می دهند. مشاهده ناهنجاری گل در این گونه نیز نشانگر حضور عناصر مولیبدنوم و مس در خاک است.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

مازندران،گیلان،آذربایجان،کرمانشاه،اصفهان،فارس،تهران

 پراکندگی جغرافیایی :

عراق، ایران، قفقاز، ترکیه.
Papaver fugax Poir.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Papaver fugax Poir.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

Boissier, E. 1867. Flora Orientalis. Vol I. P. 109.
Rechinger, K.H. 1966. Flora. Iranica, Papaveraceae. No. 34. P. 14.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی