گياه علفي یکساله، تقریبا سرسان و به ارتفاع 7 تا 15 سانتيمتر است . ساقه ها متعدد بدون برگ و پوشیده ازکرکهای چین دار و زگیلی هستند. برگها همگی قاعده ای هستند و به طور متراکم در بن ساقه مجتمع می شوند. رنگ برگها سبز کمی است و در هر دو سطح کم و بیش کرکدار هستند. پهنک برگها دو بار شانه اي بخش و دارای قطعات کوچک مستطیلی شکل یا مستطیلی-خطی است. گل آذین منفرد است و گلها به صورت مجزا در انتهای ساقه های گلدهنده کوتاه یا بلند قرار می گیرند. دمگل آذین رگه دار و دارای مقطع دایره ای است. غنچه ها کروی یا تخم مرغی شکل و دارای نوک کند یا نوک تیز هستند. کاسبرگها 2 عدد، مژکدار و ریزان هستند. گلبرگ ها 4 عدد، گلی رنگ ، در قاعده دارای لکه هاي سياه و به طول 10 تا 20 ميليمتر می باشند. پرچمها متعدد، دارای میله های پوشیده از کرکهای زبر و ریش مانند و بساکهای کم وبیش بیضی شکل هستند. مادگی بدون خامه و دارای تخمدان تک حجره، چندین برچه ای و با جفتهای رشد کرده به صورت تیغه های شعاعی است. کلاله ها 6 تایی هستند و شعاعهای یک دیسک تخت و بدون پایک را در راس تخمدان تشکیل می دهند. شعاعها غیر ناوی و فرورفتگی بین شعاعها باریک و کم عمق است. میوه کپسول منفذ دار شکوفا، واژ تخم مرغی تا مستطیلی شکل و با قاعده باریک است. سطح کپسول بدون کرک و پهنای آن 3 برابر طول آن می باشد. باز شدن کپسول از طریق دریچه هایی که درست در پایین دیسک قرار دارند صورت می گیرد. بذر ها متعدد، کوچک و قهوه ای رنگ هستند و موقع رسیدن میوه از طریق دریچه های زیر دیسک بیرون می ریزند. البته به خاطر عمودی بودن کپسول و قرار گرفتن دریچه ها در بخش بالایی آن بیرون ریختن بذرها هنگامی صورت می گیرد که میوه توسط باد یا برخورد با حیوانات شدیدا تکان بخورد یا شکسته شده و روی زمین بیافتد. از نظر صفات ریخت شناسی به گونه Papaver stewartianum شبیه است اما از نظر داشتن ساقه کوتاهتر و بدون برگ با آن تفاوت دارد. این گونه حاوی ترکیبات آلکالوئیدی مخدر نظیر مورفین و تبائین است ولی فاقد کدئین می باشد. میزان تبائین موجود در این گونه خیلی بیشتر از گونه های P.dubium، P.glaucum و P.fugax می باشد.