Skip to main content
x

نام علمی :

Plantago lanceolata L.

نام فارسی :

بارهنگ، کاردی، بارهنگ سرنیزه ای

خانواده :

Plantaginaceae

نام عربی :

آذان الکیش

2n :  

Bo:12; Ch:12*-24

نام انگلیسی :

Buckhorn plantain, Lanceleaf indianwheat, Narrow-leaved plantain, Ribwort plantain

نام فرانسوی :

Plantain intermédiaire, Plantain lancéolé, Herbe aux cinq coutures

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی
مناطق صحرایی سندی
مناطق مدیترانه ای

 

 

ارزش کاربری :

علوفه ای
دارویی

 

 

 نوع خاک :

آهکی
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دشت

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی
کاشته شده

 

 

شماره شناسه  :

102

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

گیاه چند ساله، با ارتفاع متفاوت که تا 30 و به ندرت تا 68 سانتیمتری رشد می کند. گیاه ساقه ندارد وبرگ ها همگی طوقه ای هستند. بدون کرک یا دارای کرکهای پراکنده. دارای ریزوم کوتاه، بدون انشعاب یا دارای انشعابات بسیار کم. برگها افراشته یا خیزان دارای دمبرگ نسبتا بلند تقریبا به طول برگ. برگ ها باریک با نوک تیز یا بیضی باریک که از هر دو طرف پهنک باریک می شوند، در قاعده باریک. حاشیه برگ صاف یا دارای دندانه های کوچک و پراکنده است گاهی بدون کرک می باشد. برگ ها به طول 10 تا 25 و یا بندرت تا 40 و پهنای 1 تا 3 و به ندرت تا 5 سانتیمتر می رسد. دارای 3 تا 5 رگبرگ مشخص. دمگل آذین افراشته، با کرکهای پراکنده سفید، به طول تا 30 و به ندرت تا 60 سانتیمتر. سنبله استوانه ای یا مخروطی کوتاه ، متراکم به طول تا 3 و به ندرت تا 5/8 سانتیمتر. برگه تخم مرغی پهن، کم و بیش باریک، با حاشیه موج دار نامنظم، قایقی، بطول 4 تا 7 میلیمتر. کاسبرگ ها به طول 2 تا 2/4 میلی متر؛ کاسبرگ های پیشین متصل به هم دارای دو لوب و از دو قایق متصل بهم تشکیل شده، بدون کرک یا در حاشیه دارای کمی کرک های پشم مانند. کاسبرگ های پسین گرد-تخم مرغی، جدا از هم، قایقی، بدون کرک یا در حاشیه بالایی کمی کرکدار. لوب های گلبرگ ها تخم مرغی یا تخم مرغی باریک، به طول 2 تا 5/2 میلیمتر. کپسول تخم مرغی، به طول 2/2 تا 5/4 میلیمتر. این گونه در بومی آسیا و اروپا است ولی عملا امروزه در همه کشورها پراکندگی وسیع دارد. در همه جای ایران یافت می شود و در منطقه در باغات و مزارع و در محل های مرطوب مثل مرغزارها یا کنار جوی آب و غیره به وفور یافت می گردد. در اکثر کشورها به خصوصیات داروئی آن پی برده و از قدیم در طب سنتی خود استفاده می کنند. دانه های آن اثر ملین ضعیف دارند. برگ ها به صورت دمنوش، تازه خوری در سالاد و یا جوشانده مصرف می گردد. برای سرفه، زخم سطحی پوستی، پوست ملتهب، هموروئید و یا گزش حشره از ساییده یا له شده برگ ها استفاده می کنند. برگ های تازه و یا خشک شده را با ریختن آب جوش و دم کردن به مدت 15 دقیقه استفاده می نمایند. اثرات جانبی برای آن ذکر نشده و برای بچه ها هم مضرر نیست.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گيلان، گرگان، مازندران، اصفهان، بختياري، آذربايجان، فارس، همدان، لرستان، كرمانشاه، كردستان، تهران، ياسوج، كرمان، بلوچستان، هرمزگان

 پراکندگی جغرافیایی :

پراکنده در اروپا تا افریقا و گسترده تا آسیای-تیان شان تا هیمالیا.
Plantago lanceolata L.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Plantago lanceolata L.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

جانی قربان، م. 1374. فلور ایران. تیره بارهنگ Plantaginaceae. موسسه تحقیقات جنگل ها ومراتع کشور. شماره 14. صفحه 28.
قهرمان، ا. فلور رنگی ایران. عکس شماره 462.
Boissier, E. 1879. Flora Orientalis. Vol IV. P. 881.
Rechinger, K.H. 1965. Flora. Iranica, Plantaginaceae. No. 15. P. 12.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی