Skip to main content
x

نام علمی :

Pteropyrum aucheri Jaub.& Spach.

نام فارسی :

پرند، پیرن، قازان دلن

خانواده :

Polygonaceae

نام عربی :

2n :  

نام انگلیسی :

نام فرانسوی :

 

 

نوع رویشگاه :

مناطق ایران و تورانی

 

 

ارزش کاربری :

تعریف نشده

 

 

 نوع خاک :

آهکی
گچی
صخره ای
قلوه سنگی

 

 

توپوگرافی  :

دره
شیب های ملایم

 

 

اکوسیستم :

مناطق استپی

 

 

شماره شناسه  :

611

 

 

وضعیت تهدید :

توصیف گونه :

درختچه‌اي که تا ارتفاع 5/1 متر می تواند رشد نماید. گیاهی پر شاخه که شاخه‌های درهم آن درختچه مناسبی را برای جلوگیری از فرسایش خاک ایجاد می کند. پوست تنه اصلی خاکستري که بعد از مسن شدن درختچه قهوه ای تيره شده و کم و بيش ترک‌دار می گردد. شاخه‌های فرعی راست و به شدت تو هم رفته که تقریباً سفید رنگ هستند. برگ ها در دستجات به طور فراهم سبز می کنند که اندازه‌های متنوع از 8 تا 15 میلیمتر طول 1 تا 2 میلیمتر عرض دارند. برگ ها تقريباً خطي استوانه‌ای و گاهی قاشقی، اغلب نوک تيز با گوشوارک‌های بسیار کوتاه. برگ ها سبز رنگ بدون کرک. گل هاهم در دستجات به صورت گروهی تشکیل می شوند. هر گل دارای قطعات 5 قسمتی که شبیه گلبرگ می باشد و در دو حلقه دو تا بیرونی و سه تا داخلی قرار دارند که قطعات داخلی به میوه چسبیده. طول گلپوش حدود 2 میلیمتر است. دمگل ها حداکثر به طول تا 6 میلیمتر و که در قسمت پایین آن بند‌دار است. پرچم ها 8 تایی که سه پرچم بلندتر از بقیه به نظر می رسد.خامه ها 3 تایی و کوتاه. ميوه فندقه و بال‌دار به طول 5 تا 7 میلیمتر که فندقه ها نوک دار هستند با سه بال غشایی. این گونه در کف آبراهه‌ها و مسیل‌ها مستقر شده و پوشش مناسب ایجاد می کند. در دشت‌ها هم همراه دیگر گونه‌ها در آبراهه‌ها به وفور دیده می شود.

راهنمای نمودار فنولوژی

نمودار فنولوژی

وضعیت پراکندگی در ایران  :

گيلان، اصفهان، كرمان، فارس، بلوچستان، لرستان، بختياري، تهران

 پراکندگی جغرافیایی :

ایران، عراق، پاکستان، افغانستان.
Pteropyrum aucheri Jaub.& Spach.

 گونه

 :

پراکندگی ایران

پراکندگی گونه

Pteropyrum aucheri Jaub.& Spach.

در منطقه حفاظت شده کرکس

منابع :   

ثابتی، ح. 1353. جنگل ها، درختان و درختچه های ایران. سازمان تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی. صفحه 554.
قهرمان، ا. فلور رنگی ایران. Pteropyrum aucheri. عکس شماره 1344.
مظفریان، و. 1383. درختان و درختچه های ایران.فرهنگ معاصر. صفحه 600.
Boissier, E. 1879. Flora Orientalis. Vol IV. P. 1002.
Rechinger, K.H. 1968. Flora. Iranica, Polygonaceae. No. 56. P. 36 .

ارتقاء امنیت وب با وف بومی