گياه علفي، چند ساله، افراشته، به ارتفاع 5 تا 75 سانتیمتر، بدون کرک يا داراي کرکهاي کوتاه و پراکنده. ساقه ها دارای انشعابات معدود. برگهاي قاعده به صورت طوقه اي در بن ساقه ها تشکیل می گردد، برگ های پائینی شانه اي فرد، داراي 7 تا 17 برگچه. برگچه ها دايره اي يا مستطيلي تا تخم مرغي که در حاشيه اره اي عميق است. سطح تحتاني برگچه ها معمولا داراي کرکها ي پراکنده ابريشمي دارد ولی در سطح فوقانی تعداد آنها کمتر و پراکنده می باشند. برگ های بالای ساقه ها معدود، شبیه برگ های طوقه ای پائینی می باشند، برگچه های نسبتا باریکتری دارند. کلاپرک تقريبا کروي، داراي دمگل آذين بلند. کاسبرگ ها سبز با حاشيه سفيد يا صورتي، تخم مرغي-مستطيلي، به طول 2 تا 3 میلیمتر. پرچم ها به تعداد 2 يا زياد. برچه ها 2. کلاله شبيه قلم مو، سفيد صورتي يا قرمز. هيپانتيوم با بافت سخت و محکم هسته مانند، داراي 4 بال، کرکدار يا بدون کرک، چين دار و يا زگيل دار. در این واریته بخصوص سطح میوه چین دار بوده و بال میوه ها کاملا مشخص است. میوه های تخم مرغی تا واژ تخم مرغی شکل می باشند. این گونه در مراتع و نیز در باغات منطقه وجود دارد. به علت خوشخوراک بودن، دام در اولین ملاقت آنرا برمی دارد. به همین دلیل جمعیت آن در مراتع منظقه کاهش پیدا کرده و جزو گونه های کمیاب مرتعی هستند. اما در باغات منطقه به صورت علف هرز نسبتا فراوان است. این گونه برای اصلاح اراضی و تثبیت سطوح شیبدار گونه توصیه شده ای است. از اندام های هوائی و نیز از ریشه آن استفاده داروئی زیادی گزارش شده. علاوه بر طب سنتی، اثر ترکیبات آن در مثلا رفع بیماری های پوستی و غیره تائید شده می باشد. ریشه و اندام های هوائی را می توان به صورت تازه و یا خشک شده در خارج از فصل استفاده نمود. برای استفده داروئی برگ های را به صورت خام یا پخته و یا در سالاد، سوپ و یا به صورت دم نوش استفاده می نمایند. با آنکه مزه تند دارد ولی استفاده با خیار در تازه خوری یا افزودن به ماست و غیره نیز مرسوم می باشد. برگ های تازه روئیده بهاری بهترین مزه و یا قبل از گل دهی مزه تندی کمتری دارد.